Przejdź do zawartości

Scleropages jardinii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Scleropages jardinii[1]
(Saville-Kent, 1892)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Nadrząd

kostnojęzykopodobne

Rząd

kostnojęzykokształtne

Podrząd

arapaimowce

Rodzina

kostnojęzykowe

Rodzaj

Scleropages

Gatunek

Scleropages jardinii

Synonimy
  • Osteoglossum jardinii Saville-Kent, 1892
  • Scleropages jardini (Saville-Kent, 1892)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Scleropages jardiniigatunek ryby kostnojęzykokształtnej z rodziny kostnojęzykowych (Osteoglossidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Północna Australia oraz południowa i środkowa Nowa Gwinea.

Żyje w ubogich w tlen wodach płynących i stojących, zazwyczaj w płytkich i zarośniętych. Ryba terytorialna, żyje samotnie.

Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]

Dorasta do 100 cm długości, maksymalna odnotowana masa ciała wynosiła 12,27 kg. W płetwie grzbietowej 20–24 promienie, w płetwie odbytowej 28–32 promienie.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Młode osobniki żywią się głównie zooplanktonem. Dorosłe zjadają ślimaki, owady, niewielkie ryby, żaby, skorupiaki oraz pokarm roślinny.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Dojrzałość płciową osiąga w wieku 4–5 lat przy długości ok. 45 cm. Trze się od IX do XI przed porą deszczową, gdy temperatura wody dochodzi do 30 °C.

Ikrą i wylęgiem opiekuje się samica. Wylęg następuje po 1–2 tygodniach od złożenia. Samica trzyma wylęg w pysku lub w pobliżu niego przez 4–5 tygodni. Młode osobniki zaczynają odżywiać się samodzielnie przy długości 2–3 cm, po wchłonięciu pęcherzyka żółtkowego, samodzielne życie rozpoczynają przy długości 3,5–4 cm.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Hodowana w akwariach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Scleropages jardinii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Scleropages jardinii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Scleropages jardinii. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 4 maja 2010]