Sławek Zaniesienko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sławek Zaniesienko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1964
Olsztyn

Instrumenty

Gitara basowa
kontrabas

Gatunki

Blues
Funk
Rock

Zawód

muzyk

Aktywność

od 1979

Zespoły
Delirium Tremens
Superego
Babsztyl
Thom Palmer Band
Sarah Ayers Band
Todd Wolfe Band
James Supra Blues Band
Steve Brosky
Bobby Messano
David Bromberg
Strona internetowa

Sławek Zaniesienko, w obcojęzycznych źródłach Suavek (ur. 12 lutego 1964 w Olsztynie) – polski basista, obecnie mieszkający w Stanach Zjednoczonych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Sławek Zaniesienko działalność muzyczną rozpoczął w Polsce pod koniec lat 70. Jego pierwszym zespołem była lokalna rockowa kapela Delirium Tremens. Później był członkiem jazz-rockowego zespołu Superego.

Od roku 1979 uczęszczał do Olsztyńskiej Szkoły Muzycznej, gdzie uczył się muzyki poważnej w klasie kontrabasu. Ukończył ją w 1985 roku, uzyskawszy dyplom średniej szkoły muzycznej (II stopnia). W tym samym czasie grywał z Orkiestrą Filharmonii Olsztyńskiej[1].

W roku 1988 wyjechał na sześć miesięcy do Stanów Zjednoczonych, by w Nowym Jorku pobierać prywatne lekcje jazzowej gry na basie u Patricka Pfeiffera.

Po powrocie do Polski rozpoczął współpracę z zespołem Babsztyl, która zaowocowała koncertami (w Polsce, Niemczech, Rosji) oraz nagraniami studyjnymi i telewizyjnymi[2]. Drugi okres jego działalności przypada już na Nowy Jork i lata 90. Po ataku terrorystycznym z 11 września 2001 roku przeniósł się do wschodniej Pensylwanii.

W latach 2003-2006 związany był z Sarah Ayers Band, w 2007-2011 grał w zespole Todd Wolfe Band, z którym występował zarówno w Ameryce Północnej, jak i Europie[3][4].

Kolejny etap jego muzycznej działalności to James Supra Blues Band oraz Steve Brosky (2012/13).

W 2014 roku rozpoczął współpracę z gitarzystą i wokalistą Bobby Messano.

Od 2017 na stałe związany jest z Davidem Brombergiem[5].

Działalność muzyczna Sławka została czterokrotnie doceniona przez głosujących w corocznej gali Lehigh Valley Music Awards, na której otrzymał nagrodę dla najlepszego basisty (w latach 2006[6], 2008[7], 2009 oraz 2012).

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Babsztyl
  • Przygody pechowego kowboja Ptysia na Dzikim Zachodzie
Thom Palmer Band
  • Slip On Outta' Sight (2005, Lost World Music)[8]
Sarah Ayers Band
  • Cold, Hard, Dirty Truth (2004)
  • 3 AM Epiphany (2007)[9]
Todd Wolfe Band
  • Borrowed Time (sierpień 2008, w USA wytwórnia Blues Leaf Records[10], w Europie wytwórnia Hypertension-Discography[11])[12]
  • Stripped Down at The Bang Palace (listopad 2009, Blues Leaf Records)[13]
  • Todd Wolfe Band LIVE (2010), CD i DVD
James Supra Blues Band
  • Tip My Hat To The Maker (2012)
Steve Brosky
  • Grateful (2013)

Lexi Parr

  • Watch Me (2015)

Bobby Messano

  • Love and Money (2015)[14]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Todd Wolfe Band – skład. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-06)]. (ang.).
  2. Babsztyl – historia. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-22)].
  3. Hypertension-Todd Wolfe on tour. [dostęp 2010-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  4. Forum Okolice Bluesa-Todd Wolfe Band-trasa koncertowa. [dostęp 2010-11-16].
  5. The Official David Bromberg Website [online], davidbromberg.net [dostęp 2018-01-14].
  6. Lehigh Valley Music Awards winners 2006. [dostęp 2010-11-15]. (ang.).
  7. Lehigh Valley Music Awards winners 2008. [dostęp 2010-11-16]. (ang.).
  8. Witryna wytwórni Lost World Music. [dostęp 2010-11-15]. (ang.).
  9. Sarah Ayers Band – 3 AM Epiphany. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-20)]. (ang.).
  10. Blues Leaf Records, Borrowed Time. [dostęp 2010-11-15]. (ang.).
  11. Hypertension. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-22)]. (ang.).
  12. Todd Wolfe Band - Albumy. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-24)]. (ang.).
  13. Blues Leaf Records, releases. [dostęp 2010-11-15]. (ang.).
  14. Bobby Messano. [dostęp 2015-04-30].