Rudolf Gerke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudolf Gerke
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1914
Brześć Kujawski

Data i miejsce śmierci

28 marca 1994
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie

Zawód, zajęcie

specjalista wz. maszyn rolniczych

Edukacja

magister inżynier

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Rudolf Gerke (ur. 27 stycznia 1914 w Brześciu Kujawskim, zm. 28 marca 1994 w Warszawie) – polski inżynier mechanik, specjalista w zakresie maszyn rolniczych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1931 ukończył szkołę średnią i rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej, które przerwał w 1934, a następnie odbył roczną służbę wojskową. Od 1935 studiował na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, w 1939 uzyskał dyplom ukończenia. Podczas II wojny światowej uczestniczył w konspiracji, był żołnierzem Armii Krajowej. W 1945 rozpoczął pracę w Zjednoczeniu Przemysłu Maszyn Rolniczych, gdzie pełnił funkcję naczelnika wydziału, głównego specjalisty ds. technicznych. W 1946 został aresztowany za przynależność do Armii Krajowej i był więziony w Łodzi i Mińsku Mazowieckim. Po wyjściu na wolność powrócił do pracy w Zjednoczeniu, gdzie został głównym inżynierem oraz naczelnym specjalistą ds. nowych uruchomień. Równocześnie wznowił studia mechaniczne na Politechnice Warszawskiej, w 1959 uzyskał tytuł inżyniera mechanika, a w 1961 magistra inżyniera mechanika. Od 1957 był redaktorem naczelnym czasopisma "Maszyny Rolnicze", dwa lata później doprowadził do przemianowania czasopisma z kwartalnika w dwumiesięcznik. W 1959 był organizatorem Biura Pełnomocnika Rządu ds. zaopatrzenia rolnictwa w maszyny i urządzenia techniczne, pełnił tam do 1966 funkcję kierownika. W 1974 został zastępcą dyrektora ds. prognozowania i rozwoju w Przemysłowym Instytucie Maszyn Rolniczych i piastował ta funkcję do przejścia na emeryturę w 1981. W 1987 przestał pełnić funkcję redaktora naczelnika miesięcznika "Maszyny Rolnicze", został wówczas powołany na członka honorowego Rady Programowej[1].

Pochowany na Cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 65/1/12)[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
  • Złoty Krzyż Zasługi;
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej;
  • Złota Odznaka Honorowa NOT;
  • Srebrna Odznaka Honorowa NOT;
  • Złota Odznaka SIMP.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]