Roman Nitecki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Nitecki
podporucznik kawalerii podporucznik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1913
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

10 września 1939
Walewice

Przebieg służby
Lata służby

1935–1939

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Ułanów Wielkopolskich

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa
Bitwa nad Bzurą

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Roman Wiktor Nitecki (ur. 24 marca 1913 w Nowym Jorku, zm. 10 września 1939 w Walewicach) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 marca 1913 w Nowym Jorku, w rodzinie Mieczysława (1886–1944), majora intendenta i Wandy z Ulatowskich (ur. 1890). W sierpniu 1928 przeniósł się z rodziną z Warszawy do Poznania, a w czerwcu 1931 do Swarzędza[1].

Był absolwentem Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu (XIV promocja im. Marszałka Józefa Piłsudskiego 1935–1937)[2]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 października 1937 i 50. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[3][4]. Pełnił służbę w 17 pułku ułanów w Lesznie na stanowisku dowódcy plutonu w 1. szwadronie[5][6]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 walczył w szeregach macierzystego pułku na stanowisku dowódcy II plutonu 1. szwadronu[7][8][9].

Poległ 10 września 1939 w Walewicach[10][11][12][13]. Z relacji dowódcy 1. szwadronu rotmistrza Michała Gutowskiego wynika, że „dostał serię z pistoletu maszynowego w głowę i piersi i padł martwy”[14]. Został pochowany na miejscowym cmentarzu[15], a później ekshumowany i przeniesiony na Cmentarz Wojskowy na Powązkach (kwatera A17, rząd 7, miejsce 14)[16].

Roman Nitecki został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 2022-07-28]..
  2. ↑ Janczak 2012 ↓, s. 64, foto.
  3. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 64.
  4. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 153.
  5. ↑ Bauer 1994 ↓, s. 20.
  6. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 701.
  7. ↑ Abraham 1990 ↓, s. 286.
  8. ↑ Bauer 1994 ↓, s. 44.
  9. ↑ Kukawski 2012 ↓, s. 54.
  10. ↑ Abraham 1990 ↓, s. 73, 296.
  11. ↑ Bauer 1994 ↓, s. 33.
  12. ↑ Kukawski 2012 ↓, s. 57.
  13. ↑ Janczak 2012 ↓, s. 71, 73.
  14. ↑ Abraham 1990 ↓, s. 73.
  15. ↑ Abraham 1990 ↓, s. 79.
  16. ↑ Nitecki Roman. Bohaterowie Bitwy nad Bzurą. [dostęp 2022-07-30]. (pol.).
  17. ↑ Abraham 1990 ↓, s. 303.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Roman Abraham: Wspomnienia wojenne znad Warty i Bzury. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1990. ISBN 83-11-07712-6.
  • Piotr Bauer: 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. króla Bolesława Chrobrego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1994, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-85253-23-8.
  • Bartosz Janczak: Bój o Walewice 9–10 września 1939r.. W: 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. króla Bolesława Chrobrego. Krzysztof Mijakowski (red.). Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2012, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-7769-347-6.
  • Lesław Kukawski: Historia pułku. W: 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. króla Bolesława Chrobrego. Krzysztof Mijakowski (red.). Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2012, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-7769-347-6.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Roman_Nitecki&oldid=67812227”