Roman Hausner
| Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1883 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 marca 1947 |
| Przedstawiciel Ambasady RP przy Dowództwie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR w Jangi-Jul pod Taszkentem | |
| Okres |
od 1942 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Roman Henryk Hausner (ur. 11 czerwca 1883 we Lwowie, zm. 10 marca 1947 w Londynie) – polski prawnik, specjalista z zakresu prawa administracyjnego, wyższy urzędnik państwowy i urzędnik konsularny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent C. K. Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie z 1901 (w jego klasie był m.in. Kazimierz Barancewicz)[1]. Ukończył studia na Wydziale Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Lwowskiego w 1906. Od 1919 pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, stopniowo awansując poprzez starszego referenta, naczelnika wydziału, dyrektora Departamentu IV, aż do stanowiska dyrektora Gabinetu Ministra (1934). W listopadzie 1926 został powołany do Rady Prawniczej. Specjalizował się w ustroju administracji, opracował m.in. projekt rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 stycznia 1928 o organizacji i zakresie działania władz administracji ogólnej (Dz.U. z 1928 r. nr 11, poz. 86, z późn. zm.). Zajmował się redagowaniem przydatnych w pracy prawników i urzędników skorowidzów obowiązujących przepisów prawnych (ukazało się co najmniej siedem wydań tych skorowidzów). Publikował również na temat zasad techniki prawodawczej oraz zasad tworzenia i ogłaszania prawa.
W czasie wojny znalazł się w ZSRR, dołączył do tworzącej się armii polskiej w charakterze przedstawiciela Ambasady RP przy Dowództwie Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR w Jangi-Jul pod Taszkentem (1942)[2] i wraz z nią ewakuował się do Iraku. Od 1943 był radcą prawnym w rządzie Władysława Raczkiewicza.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1932)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[4]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)[5]
Prace własne[edytuj | edytuj kod]
- Przygotowywanie i ogłaszanie obowiązujących przepisów. Materjały Komisji dla usprawnienia administracji publicznej przy Prezesie Rady Ministrów, t. VII, Warszawa 1932.
- Organizacja administracji rządowej. Materjały Komisji dla usprawnienia administracji publicznej przy Prezesie Rady Ministrów, t. VII, Warszawa 1932.
- Zasady techniki ustawodawczej (współautorzy: Jan Aker, Cezary Berezowski, Ludwik Krajewski), Warszawa 1934.
- Zagadnienie zmniejszenia obiegu papierów w urzędach. Uwagi i wnioski, Warszawa 1937.
- Pierwsze dwudziestolecie administracji spraw wewnętrznych, Warszawa 1939.
- Legal Aspects of the Present Situation in Poland, London 1946.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Lwowskiego im. Franciszka Józefa za rok szkolny 1901. Lwów: Fundusz Naukowy, 1901, s. 99.
- ↑ Paweł Ceranka, Krzysztof Szczepanik (opr.): Urzędy konsularne Rzeczypospolitej Polskiej 1918-1945 : informator archiwalny, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295 „za zasługi na polu administracji państwowej”.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Rzeczpospolita Polska Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 24.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie państwowej”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Muszalski: Roman Hausner, Polski Słownik Biograficzny 1960–1961, tom IX, s. 316–317.
- Jarosław Kostrubiec, Roman Hausner (1883–1947) – wybitny administratywista Polski międzywojennej, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)”, 66 (1), 2019, s. 141–172, DOI: 10.17951/g.2019.66.1.141-172.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Publikacje – skorowidze Romana Hausnera w serwisie Polona