Regency TR-1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Regency TR-1
Ilustracja
Radioodbiornik Regency TR1
Producent

Industrial Development Engineering Associates

Państwo

 Stany Zjednoczone

Lata produkcji

1954 -

Dane techniczne
Zakresy fal
Fale średnie

640-1700 kHz

Inne
Napięcie zasilania

22,5 V

Pobór mocy (bat.)

6 W

Wymiary

7,62 x 12,7 x 3,2 cm

Masa

0,33 kg

Regency TR1 – pierwszy radioodbiornik tranzystorowy, jak również pierwszy powszechnie dostępny produkt tranzystorowy na rynku konsumenckim. Jego premiera miała miejsce 18 października 1954, a jego cena wynosiła 49,95 dolarów[1].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Radioodbiornik Regency TR1 był heterodyną skonstruowaną na 4 tranzystorach germanowych, zaś urządzenie zasilane było baterią o napięciu 22,5 V, której czas działania wynosił 20 godzin nieprzerwanej pracy[1]. Radioodbiornik przeznaczony był wyłącznie do odbioru na falach średnich, jako że fale ultrakrótkie nie były jeszcze powszechne[2]. Rozmiary urządzenia wynosiły 7,62 cm szerokości, 12,7 cm wysokości i 3,2 cm głębokości, przy wadze 340 gramów. Radioodbiornik był dostępny w kolorach białym, czarnym, czerwonym i szarym. Późniejsze wersje były również dostępne w kolorach oliwkowym, zielonym, mahoniowym, lawendowym, perłowym i różowym[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Schemat radioodbiornika

W latach 50. XX wieku tranzystory były rzadko używane. Firma Texas Instruments, która produkowała tranzystory germanowe, ale także wytworzyła pierwszy tranzystor krzemowy, usiłowała znaleźć na amerykańskim rynku producenckim przedsiębiorstwo, które wytwarzałoby radioodbiorniki przy użyciu ich tranzystorów. Poszukiwania dopiero po długim czasie zostały zwieńczone powodzeniem. Na eksperyment zdecydowało się niewielkie przedsiębiorstwo, Industrial Development Engineering Associates, które wcześniej zajmowało się budową domowych wzmacniaczy antenowych. Pracując nad odbiornikiem zdecydowano się maksymalnie ograniczać koszty, gdyż spodziewano się, że końcowa cena urządzenia nieuchronnie będzie dość wysoka. Był to ówcześnie najmniejszy radioodbiornik na świecie i o niespotykanym dotąd wyglądzie. Radioodbiornik został odznaczony nagrodą za wzornictwo, a także wystawiono go na paryskiej wystawie American Art and Design Exhibition w roku 1955. Zakładano, że sprzeda się ok. 2,5 miliona urządzeń, jednak cięcia kosztów w procesie produkcyjnym spowodowały, że radioodbiornik funkcjonował poniżej oczekiwań, przez co ostatecznie sprzedano, według różnych szacunków, od 100 do 150 tys. egzemplarzy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Regency TR-1 - The First Transistor Radio. Regencytr1. [dostęp 2024-04-11].
  2. Regency TR-1 Transistor Radio Facts and Figures. Collectornet. [dostęp 2024-04-11].
  3. a b Regency TR-1 Transistor Radio. Electronic Notes. [dostęp 2024-04-11].