Ranunculus velutinus
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Ranunculus velutinus | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Ranunculus velutinus Duch. Index Seminum (NAP) 1825: 12 1825[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
Ranunculus velutinus Duch. – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Europie Południowej, Afryce Północnej oraz Azji Zachodniej[4][5].
Rozmieszczenie geograficznie[edytuj | edytuj kod]
Rośnie naturalnie w Europie Południowej, Afryce Północnej oraz Azji Zachodniej. W Europie występuje na obszarze od południowej Francji i Korsyki aż po Grecję[5]. We Francji został zaobserwowany w departamentach Alpy Nadmorskie, Var, Korsyka Południowa oraz Górna Korsyka[6]. We Włoszech spotykany jest na obszarze całego kraju, z wyjątkiem regionów Dolina Aosty i Trydent-Górna Adyga[7]. Na Krecie jest bardzo rzadko spotykany. Występuje tylko w kilku subpopulacjach[a][8][9].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Średniej wielkości bylina o jedwabiście owłosionych, wyprostowanych i pustych w środku pędach. Dorasta do 40–80 cm wysokości[5][6].
- Liście
- Są lekko owłosione. Liście odziomkowe w zarysie mają szeroko owalny kształt, złożone z trzech segmentów o klapowanym lub ząbkowanym brzegu. Liście łodygowe są mniejsze i mają lancetowato liniowy kształt[5][6].
- Kwiaty
- Mają żółtą barwę. Dorastają do 15–25 mm średnicy. Działki kielicha są odwinięte i owłosione. Osadzone są na końcówkach szypułek. Dno kwiatowe jest nagie[5][6].
- Owoce
- Nagie niełupki, które tworzą owoc zbiorowy – wieloniełupkę o kulistym kształcie[5].
- Gatunki podobne
- jaskier bulwkowy (R. bulbosus), jaskier kosmaty (R. lanuginosus)[10].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rośnie w na podmokłych łąkach i poboczach dróg. Kwitnie od marca do czerwca[5]. Preferuje stanowiska w pełnym nasłonecznieniu. Dobrze rośnie na glebach o odczynie zasadowym[6].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
Gatunek jest objęty ochroną we Francji na poziomie regionalnym – w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże[11].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
- ↑ a b Ranunculus velutinus Ten.. The Plant List. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
- ↑ Ranunculus velutinus – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Ranunculus velutinus. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
- ↑ a b c d e Ranunculus velutinus Ten.. Tela Botanica. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).
- ↑ Ranunculus velutinus Ten.. Altervista. [dostęp 2015-07-21]. (wł.).
- ↑ Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk. [w:] Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).
- ↑ Ranunculus velutinus. Cretan Flora. [dostęp 2015-07-21]. (ang.).
- ↑ Ranunculus velutinus. La Valle del Metauro. [dostęp 2015-07-21]. (wł.).
- ↑ Ranunculus velutinus Ten., 1825. Inventaire National du Patrimoine Naturel. [dostęp 2015-07-21]. (fr.).