Ramariopsis pulchella

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ramariopsis pulchella
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

goździeńcowate

Rodzaj

Ramariopsis

Gatunek

Ramariopsis pulchella

Nazwa systematyczna
'Ramariopsis pulchella (Boud.) Corner
Monograph of Clavaria and allied Genera (Annals of Botany Memoirs No. 1): 645 (1950)

Ramariopsis pulchella (Boud.) Corner – gatunek grzybów należący do rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae).

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramariopsis, Clavariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1887 r. Jean Louis Émile Boudier, nadając mu nazwę Clavaria pulchella. Obecną nazwę nadał mu Edred John Henry Corner w 1950 r.[1]

Synonimów ma kilkanaście. Niektóre z nich[2]:

  • Clavulinopsis bizzozeriana (Sacc.) Jülich 1985
  • Clavulinopsis pulchella (Boud.) Jülich 1985
  • Ramariopsis bizzozeriana (Sacc.) Schild 1972

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocnik

Grzyb klawaroidalny o wysokości do 2 cm i szerokości do 1,5 cm, krzaczkowaty, rozgałęziający się dychotomicznie. Trzon o grubości do 15 mm, zwężający się lekko w dół, z bardzo małym, bladofioletowym podsadkiem, bladofioletowy, ku górze jasnobrązowawy, u podstawy białawy z brązowoawoszarymi plamami. Gałęzie o grubości około 1 mm, intensywnie niebiesko-fioletowe, w dolnej części jasno brązowoszare, wyrastające pod ostrymi kątami, w najwyższych rzędach półksiężycowate. Wierzchołki zwężające się gwałtownie, ale zaokrąglone, rozbieżne, o barwie fioletowawej[3].

Cechy mikroskopowe

Strzępki w tramie o średnicy 1,5–11,5 µm, szkliste, cienkościenne, ze sprzążkami, ciasno upakowane, z amorficznymi kryształami. Podstawki 22–27,5 × 5–5,5 µm, wąsko maczugowate, ze sprzążkami, szkliste; zawartość jednorodna do drobnoziarnistej lub rzadko z 1–2 małymi gutulami, z 4 prostymi, smukłymi, prawie nie rozbieżnymi sterygmami. Bazydiospory 3,5–4,0 × 2,8–3,1 µm, szeroko elipsoidalne, cienkościenne, ornamentowane rozproszonymi, małymi ostrymi kolcami o długości do 0,3 µm i z brodawkowatym wyrostkiem wnęki o długości poniżej 0,7 µm. Zawartość jednorodna lub z pojedynczą gutulą odbijającą światło[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie, Azji, Australii i na Nowej Zelandii[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], po raz pierwszy jego stanowiska w Polsce podali B. Gierczyk i inni w 2013 r.[6] Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-30] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-30].
  3. a b R.H. Petersen, The clavarioid fungi of New Zealand, „Bulletin of the New Zealand Department of Scientific and Industrial Research”, 236, Mycobank, 1988, s. 1–170 [dostęp 2024-01-30].
  4. Występowanie Ramariopsis pulchella na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-30].
  5. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 583–584, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).
  7. Aktualne stanowiska Ramariopsis pulchella w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-30] (pol.).