Pyszczak lombardzki
| Maylandia lombardoi | |||
| (Burgess, 1977) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
pyszczak lombardzki | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
 | |||
Pyszczak lombardzki[2] (Maylandia lombardoi) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Hodowana w akwariach. Zaliczana do grupy mbuna.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Jezioro Niasa (Malawi) w pobliżu wyspy Mbenji i rafy Nkhomo, oraz opodal Benga. Zamieszkuje strefę przejściową na głębokości od 6 do 30 metrów[3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Osiąga w naturze do 14 cm długości (samice do 11 cm)[3].
Dymorfizm płciowy: wybarwione samce są koloru żółto-pomarańczowego, mają siedem pionowych jasnofioletowych do jasnoniebieskich pasów na ciele. Na pokrywach skrzelowych wyraźnie zaznaczone są fioletowe, połyskujące łuski, zresztą na całym ciele u dominującego samca można dostrzec jasnofioletowe łuski. Z wiekiem pojawia się na czole u samców guz tłuszczowy. Samice bladoniebieskie z ciemnoszarymi lub czarnymi pionowymi pasami (cztery do pięciu, rzadziej siedem)[4].
Ryba silnie terytorialna, agresywna, dążąca do dominacji nad innymi gatunkami trzymanymi w akwarium. W wystroju należy uwzględnić groty skalne, podłoże zalecane, jak dla wszystkich pielęgnic z Malawi to drobny piasek. Rośliny w takim biotopie praktycznie nie występują, kopiące ryby i twarda woda nie sprzyjają ich utrzymaniu.
Warunki w akwarium[edytuj | edytuj kod]
| Zalecane warunki w akwarium[4] | |
|---|---|
| Zbiornik | długość min. 120 cm |
| Temperatura wody | 23–28 °C |
| Twardość wody ogólna (dH) | 6–10 (°n) |
| Twardość wody węglanowa (dKH) | 10–12 (°n) |
| pH | 7,6–8,5 |
Zachowania godowe[edytuj | edytuj kod]
Aktywne seksualnie samce są agresywne i bronią swoich terytoriów przed przedstawicielami własnego gatunku. Rozmiar terytoriów sięga od trzech do pięciu metrów[3].
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Samica składa od 6 do 75 jaj, w zależności od wieku i kondycji. Młode wypuszczane są z pyska matki po około trzech tygodniach. Narybek ma ubarwienie młodych samic[4]. Wychów nie jest problematyczny.
Pokarm[edytuj | edytuj kod]
Wyczesuje luźne glony z powłoki porastającej skały, żeruje także na planktonie w toni wodnej[3]. W akwarium praktycznie wszystkożerna. Zjada zarówno glony porastające akwarium jak i małe bezkręgowce – głównie plankton, suchy pokarm[4].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Maylandia lombardoi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Prawdopodobnie bibliografia: Przewodnik po Świecie Pielęgnic z Malawi
- ↑ a b c d Ad Konnings, Back to Nature. Przewodnik po Świecie Pielęgnic z Malawi (ISBN 83-89279-05-3, TIGRA 2003)
- ↑ a b c d M. Kielan, Woda jeziora Malawi (www.malawi.org.pl)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ad Konings: Back to Nature. Przewodnik po Świecie Pielęgnic z Malawi. Piaseczno: TIGRA System Polska Sp. z o.o., 2003, s. 152-153. ISBN 83-89279-05-3.
- Marzenna Kielan: Woda jeziora Malawi. www.malawi.org.pl. [dostęp 2009-01-04]. (pol.).