Przemysł włókienniczy
Ten artykuł od 2023-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Przemysł włókienniczy (inaczej przemysł tekstylny) – gałąź przemysłu lekkiego zajmująca się przetwórstwem surowców na włókna, tkaniny, dzianiny itp., obejmuje między innymi, przędzalnictwo, tkactwo, dziewiarstwo oraz w przypadku przetwórstwa włókien łykowych – roszarnictwo.
Przemysł włókienniczy w Polsce[edytuj | edytuj kod]
W okresie powojennej industrializacji kraju największymi okręgami przemysłu lekkiego i zarazem przemysłu włókienniczego były: Łódzki Okręg Przemysłowy i Kaliski Okręg Przemysłowy, posiadające silne tradycje przemysłu lekkiego (kalisko-mazowiecki okręg przemysłowy) jeszcze z połowy XVIII wieku, oraz Bielski Okręg Przemysłowy, będący jednym z trzech największych okręgów przemysłowych Austro-Węgier. Ponadto, jednym z największych polskich producentów wyrobów włókienniczych były Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Frotex” w Prudniku[1].
Muzea[edytuj | edytuj kod]
- Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi
- Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
- Muzeum Techniki i Włókiennictwa w Bielsku-Białej
- Muzeum Lniarstwa im. Filipa de Girarda w Żyrardowie
Strajki[edytuj | edytuj kod]
Strajki włókniarzy:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Beata Dżon-Ozimek , Wiosną stanęły zegary Froteksu [online], Przegląd, 24 kwietnia 2023 [dostęp 2024-04-09] (pol.).