Przedmoście Koło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii


Przedmoście Kołoprzedmoście umocnione z większością prowizorycznych umocnień drewniano-ziemnych wniesione w lipcu i sierpniu 1939 roku.

Budowane przez grupę robotniczą "Koło", grupę fortyfikacyjną nr 31 dowodzoną przez mjr. Adolfa (Adama) Otmar Kacina, a następnie przez mjr. st. spocz. Zygmunta Wernickiego[1] oraz kombinowane kompanie z 68 i 70 pp, jedną kompanię z dyspozycji gen. Altera oraz 240 robotników. 17 i 25 Dywizja Piechoty, które obsadziły te przedmoście przed kampanii wrześniowej, opuściły je bez walki[2].

Przedmoście umocnione zaczęło być budowane na mocy rozkazu z 24 czerwca 1939 i 12 sierpnia 1939. Planowano zbudować 102 polowe schrony żelbetonowe, do wybuchu wojny zdołano wybudować 6 polowych schronów żelbetonowych, w trakcie budowy w różnych fazach budowy znajdowało się 22 polowe schrony betonowe. Dodatkowo w 25% wykonano przeszkódy przeciwpancerne i założono 25% planowanych zasieków z drutu kolczastego[3]. Linia obrony miała powstrzymać natarcie niemieckie, jednak działania wojenne ominęły Koło[4].

Do czasów dzisiejszych wszystkie schrony się zachowały[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kucharski i Kurzawa 2014 ↓, s. 28.
  2. a b ARMIA POZNAŃ: Przedmoście Koło - 21 schronów [online], www.schrony1939.fortyfikacje.pl [dostęp 2021-12-04].
  3. Kucharski i Kurzawa 2014 ↓, s. 36.
  4. Tomasz Dalinkiewicz, Polskie fortyfikacje południowej Wielkopolski, 12 czerwca 2020.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Szymon Kucharski, Piotr Kurzawa: Polowe schrony bojowe. Wielki Leksykon Uzbrojenia Wrzesień 1939 tom 37. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2014. ISBN 978-83-7769-585-2.