Pijnackeria hispanica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pijnackeria hispanica
(Bolívar, 1878)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

straszyki

Podrząd

Verophasmatodea

Rodzina

Diapheromeridae

Podrodzina

Pachymorphinae

Plemię

Gratidiini

Rodzaj

Pijnackeria

Gatunek

Pijnackeria hispanica

Synonimy
  • Bacillus hispanicus Bolívar, 1878
  • Leptynia hispanica (Bolívar, 1878)
Pijnackeria masettii, przedstawiciel tego samego kompleksu gatunkowego, triploidalny, partenogenetyczny mieszaniec o prawdopodobnie wymarłych gatunkach ojcowskim i matczynym[1].

Pijnackeria hispanicagatunek straszyka z rodziny Diapheromeridae i podrodziny Pachymorphinae.

Taksonomia i genetyka[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten po raz pierwszy opisany został w 1878 roku przez Ignacia Bolívara jako Bacillus hispanicus[2]. W nowym rodzaju Leptynia umieścił go w 1890 roku P.J. Pantel[3]. Pod koniec XX wieku różne publikacje zaczęły rozpoznawać w L. hispanica kompleks gatunków bliźniaczych, nadając poszczególnym jej populacjom oznaczenia literowe[1]. Rangę rodzaju pod nazwą Pijnackeria nadał owemu kompleksowi Valerio Scali w 2009 roku[4].

W 2013 roku Valerio Scali, Liliana Milani i Marco Passamonti na podstawie danych z zakresu genetyki, cytologii, morfologii i biogeografii wydzieli z P. hispanicus gatunki P. barbarae, P. lelongi, P. lucianae, P. masettii i P. originis[1].

W nowym sensie P. hispanica jest tetraploidalną, rozmnażającą się partenogenetycznie hybrydą, której gatunkiem matczynym jest P. originis. W jego populacji występują tylko samice, których kariotyp to 4n=76, przy czym chromosomy w tetrapletach 1, 2, 8, 13, 14, 15 i 19 wykazują dymorfizm: wyróżnić się w nich da po dwie pary chromosomów bardziej podobnych do siebie niż do tych z drugiej pary[1].

Morfologia i zasięg[edytuj | edytuj kod]

Straszyk ten (n=6) osiąga od 49,3 do 55,3 mm długości ciała. Czułki jego zbudowane są z (n=23) 10 lub 11 członów i mają (n=24) od 3,4 do 4,1 mm długości. Odnóża tylnej pary mają uda o długości (n=11) od 8,1 do 12 mm. Vomer subanalny u samca nie występuje. Samice, tak jak u innych przedstawicieli rodzaju, mają spiczasty i sztywny wierzchołek odwłoka[1].

Jaja (n=10) tego gatunku mają od 3,8 do 4,8 mm długości, a ich szerokość jest od 2,72 do 3,5 raza większa od długości. Są one owalne, piaskowo ubarwione[1].

Owad ten jest endemiczny dla Hiszpanii. Występuje w środkowo-zachodniej części kraju[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Valerio Scali, Liliana Milani, Marco Passamonti. Description and ecology of new Pijnackeria stick insects: four bisexual species and a triploid parthenogen with their phyletic relationships. „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 51 (3), s. 213-226, 2013. Blackwell Verlag GmbH. DOI: 10.1111/jzs.12018. 
  2. Paul D. Brock, David C. Eades, Daniel Otte, Ed Baker, Rainer Piller: species Pijnackeria hispanica (Bolívar, 1878). [w:] Phasmida Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2019-01-12].
  3. P.J. Pantel. Notes Orthoptérologiques. „Anales de la Sociedad Española de Historia Natural”. 19, s. 400, 1890. 
  4. Valerio Scali. Revision of the Iberian stick insect genus Leptynia Pantel and description of the new genus Pijnackeria. „Italian Journal of Zoology”. 76, s. 1–11, 2009.