Philonthus laminatus

	Philonthus laminatus
	(Creutzer, 1799)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	kusaki
Plemię	Staphylinini
Podplemię	Philonthina
Rodzaj	Philonthus
Podrodzaj	Philonthus (Philonthus)
Gatunek	Philonthus (Philonthus) laminatus
Synonimy
	Staphylinus laminatus Creutzer, 1799; Staphylinus aeneus De Geer, 1774; Philonthus aeneus (De Geer, 1774); Staphylinus matutinalis Faldermann, 1835; Philonthus matutinalis (Faldermann, 1835); Philonthus coxatus Curtis, 1836; Philonthus viridanus Nordmann, 1837; Philonthus pseudonitidus Everts, 1923 (nomen nudum);
	Staphylinus laminatus Creutzer, 1799; Staphylinus aeneus De Geer, 1774; Philonthus aeneus (De Geer, 1774); Staphylinus matutinalis Faldermann, 1835; Philonthus matutinalis (Faldermann, 1835); Philonthus coxatus Curtis, 1836; Philonthus viridanus Nordmann, 1837; Philonthus pseudonitidus Everts, 1923 (nomen nudum);

Philonthus laminatus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.

Gatunek ten został opisany w 1799 roku przez Christiana Creutzera jako Staphylinus laminatus^[1].

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 8 do 10 mm. Głowę ma w zarysie zaokrągloną, węższą od przedplecza, z delikatną mikrorzeźbą pośrodku czoła. Czułki mają przedostatni człon o szerokości trochę większej od długości. Przedplecze jest zwężone ku przodowi, pośrodku bez punktów i mikrorzeźby, w każdym rzędzie grzbietowym ma po jednym punkcie położonym blisko przedniego brzegu. Pokrywy są nie krótsze od przedplecza, gęsto punktowane, zwykle z metalicznie zielonym lub niebieskozielonym połyskiem, ale u jednej z form ciemnobrunatne. Piąty tergit odwłoka cechuje wyraźna, biała, błoniasta obwódka na tylnej krawędzi. Samiec ma aparat kopulacyjny symetryczny, obrócony o kąt prosty wokół osi podłużnej, zaopatrzony w paramerę z czterema szczecinkami i czarnymi, ziarenkowatymi plamkami po wewnętrznej stronie szczytu^[2].

Owad znany z prawie całej Europy, Rosji, Gruzji, Turcji i Iranu^[3]^[1]. W Europie rozprzestrzeniony od krajów śródziemnomorskich po koło podbiegunowe^[2]. Bytuje pod kamieniami i rozkładającymi się szczątkami organicznymi, gdzie poluje na larwy muchówek^[3]^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 2). Staphylininae: Diochini, Maorothiini, Othiini, Platyprosopini, Staphylinini (Amblyopinina, Anisolinina, Hyptiomina, Philonthina). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 2441–3020, 2001.
↑ ^a ^b ^c Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.
↑ ^a ^b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.

[Herman-1] Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 2). Staphylininae: Diochini, Maorothiini, Othiini, Platyprosopini, Staphylinini (Amblyopinina, Anisolinina, Hyptiomina, Philonthina). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 2441–3020, 2001.

[Szujecki-2] Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.

[1]

[2]

[3]