Phasmolia elegans

Phasmolia elegans
Zhang et Maddison, 2012
Samiec
Samica
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	pająki wyższe
Rodzina	skakunowate
Podrodzina	Salticinae
(bez rangi)	Salticoida
(bez rangi)	Saltafresia
(bez rangi)	Simonida
Plemię	Euophoryini
Rodzaj	Phasmolia
Gatunek	Phasmolia elegans

Phasmolia elegans – gatunek pająka z rodziny skakunowatych i podrodziny Salticinae, jedyny z monotypowego rodzaju Phasmolia. Występuje endemicznie na Nowej Gwinei.

Taksonomia

Rodzaj i gatunek opisane zostały po raz pierwszy w 2012 roku przez Zhang Junxia i Wayne’a Maddisona. Opisu dokonano na podstawie okazów odłowionych w 2008 roku. Jako lokalizację typową wskazano Tualapę koło Wanakipy w prowincji Southern Highlands Papui-Nowej Gwinei. Nazwa rodzajowa pochodzi od łacińskiego phasma oznaczającego „duch”, z kolei epitet gatunkowy elegans oznacza po łacinie „elegancki” – obie części nazwy odnoszą się do wyglądu zwierzęcia.

Rodzaj ten początkowo umieszczono w podrodzinie Euophoryinae. Po rewizji systematyki skakunowatych z 2015 roku takson ten ma status plemienia w kladzie Simonida w obrębie podrodziny Salticinae. W obrębie plemienia Euophoryini Phasmolia tworzy klad z rodzajami Bindax, Lakarobius i Araneotanna, na co wskazują wyniki morfologiczno-molekularnej analizy filogenetycznej, którą przeprowadzili w 2015 roku Zhang Junxia i Wayne Maddison.

Morfologia

Pająk ten osiąga od 1,5 do 1,7 mm długości karapaksu i od 1,8 do 1,9 mm długości opistosomy (odwłoka). Kształt ciała nie odbiega od tego spotykanego u pokrewnych Bindax i Lakarobius. Karapaks samca jest czarny z łatami białego owłosienia, samicy zaś jasnożółty z czarną, na przedzie zabieloną łatą między oczami. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w trzech szeregach poprzecznych. Oczy pary przednio-bocznej leżą bardziej z tyłu niż przednio-środkowej, przypominając układ u rodzajów Athamas, Bulolia i Leptathamas. Szczękoczułki są u samca ciemnobrązowe, zaś u samicy jasnożółte. Przednia krawędź szczękoczułka ma trzy zęby, a tylna jeden ząb z dwoma wierzchołkami. Nogogłaszczki u samca są ciemnobrązowe z czerwonawym cymbium, u samicy zaś jasnożółte. Odnóża samca są jasnożółte z dużymi, czarnymi łatami na udach, samicy zaś w całości jasnożółte. Golenie pierwszej pary mają na spodzie cztery pary szczecinek makroskopowych w przypadku samca i pięć par w przypadku samicy. Nadstopia pierwszej pary mają u obu płci trzy pary szczecinek makroskopowych spodnich. Opistosoma samca ma wierzch czarny z białym pasem poprzecznym w części przedniej i parą białych łat bocznych w części tylnej. U samicy opistosoma jest jasnożółta, ale jej wierzch ma na pomarańczowym tle dwie czarne łaty i wzór z białego owłosienia.

Nogogłaszczki samca cechują się długą i palcowatą apofizą retrolateralną, retrolateralnym kanalikiem nasiennym zataczającym pętlę, brakiem dosiebnego płata tegularnego, niemal okrągłym dyskiem embolicznym oraz smukłym i zataczającym około połowy okręgu embolusem. Genitalia samicy mają prawie kulistą spermatekę, dość wąski i nieposkręcany przewód kopulacyjny, a na płytce płciowej duże okienko podzielone wąską przegrodą środkową niełączącą się z jego przednią krawędzią.

Ekologia i występowanie

Pająk ten zasiedla równikowe lasy deszczowe i ich skraje, gdzie bytuje wśród roślinności piętra podszytu.

Gatunek ten występuje endemicznie na Nowej Gwinei w północnej części krainy australijskiej. Znany jest tylko z okolic Tualapy w prowincji Southern Highlands Papui-Nowej Gwinei. Spotykany był na wysokości od 1000 do 1210 m n.p.m.