Phaenognathini
| Phaenognathini | |
| Iablokoff-Khnzorian, 1977 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię |
Phaenognathini |
Phaenognathini – plemię chrząszczy z rodziny poświętnikowatych i podrodziny Aclopinae. Obejmuje 12 opisanych gatunków sklasyfikowanych w dwóch rodzajach. Zasiedlają one południową krainę neotropikalną oraz krainę australijską[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Od siostrzanego plemienia Aclopini chrząszcze te odróżniają się takimi przypuszczalnymi synapomorfiami jak: rozproszone punktowanie nadustka, pierwszy człon czułków w połowie tak długi jak pozostałe razem wzięte, krótko oszczecona przednia krawędź tylnego skrzydła czy punktowany i pomarszczony oskórek zatułowia. Genitalia samców charakteryzują się ponadto zrośniętymi nasadami paramer, boczną krawędzią fallobazy wyposażoną w wyraźnie widoczny wyrostek oraz obecnością w endofallusie zarówno temonów jak i o połowę krótszego od nich płata v-kształtnego[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Biologia i ekologia tych owadów są słabo zbadane. Nieznane nauce pozostają larwy, a samice opisano tylko w przypadku Phanaeognatha jenae. Osobniki dorosłe z rodzaju Phanaeognatha łowione były do sztucznych źródeł światła. Przypuszcza się, że samice pędzą głównie podziemny tryb życia, o czym świadczyć mogą m.in. zredukowane oczy i buławka czułków, niezdolność do lotu z uwagi na redukcję skrzydeł tylnych, nabrzmiały odwłok i zredukowane stopy[1][2].
Phanaeognathini zamieszkują wyłącznie Nowy Świat. Rodzaj Neophaenognatha zasiedla Argentynę w krainie neotropikalnej, zaś rodzaj Phaenognatha zamieszkuje krainę australijską[3][1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Plemię to utworzył w 1977 roku Stiepan Jabłokow-Chnzorian jako takson monotypowy, obejmujący tylko rodzaj Phaenognatha[4], w 1847 roku umieszczony przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona wśród Glaphyridae[5]. Jabłokow-Chnzorian umieścił to plemię wraz z plemieniem Aclopini w podrodzinie Aclopinae[4]. W 1983 roku Peter Geoffrey Allsopp wydzielił neotropikalnych przedstawicieli rodzaju Phaenognatha w nowy rodzaj Neophaenognatha[6]. W 2012 roku Federico Ocampo i José Mondaca usunęli Phaenognathini z Aclopinae[3], jednak opublikowane w 2019 roku wyniki pierwszej obejmującej liczne Aclopinae molekularno-morfologicznej analizy filogenetycznej potwierdziły poprzednią klasyfikację plemienia oraz monofiletyczność współczesnych rodzajów Aclopinae[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Jhon César Neita‐Moreno, Federico A. Agrain, Jonas Eberle, Dirk Ahrens, Vanina Pereyra. On the phylogenetic position and systematics of extant and fossil Aclopinae (Coleoptera: Scarabaeidae). „Systematic Entomology”. 44 (4), s. 709-727, 2019. DOI: 10.1111/syen.12366.
- ↑ Mary Liz Jameson, Federico C. Ocampo: Aclopinae Blanchard 1850. Aclopine Beetles. [w:] Generic Guide to New World Scarab Beetles [on-line]. 2001-2005. [dostęp 2020-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-02)].
- ↑ a b Federico Ocampo, José Mondaca. Revision of the scarab subfamily Aclopinae Blanchard (Coleoptera: Scarabaeidae) in Argentina and Chile. „Zootaxa”. 3409, s. 1-29, 2012. DOI: 10.11646/zootaxa.3409.1.1.
- ↑ a b S.M. Iablokoff-Khnzorian. Über die Phylogenie der Lamellicornia (Insecta, Coleoptera). „Entomologische Abhandlungen”. 41, s. 135–200, 1977.
- ↑ W.F. Erichson: Natureschichte der Insecten Deutschlands. Erste Abtheilung, Coleoptera, Vol. 3. Berlin: Verlag der Nicolaischen Buchhandlung, 1847, s. 481–800.
- ↑ P.G. Allsopp. Neophaenognatha, a new genus for the Neotropical species of Phaenognatha Hope (Scarabaeidae: Aclopinae) with the description of N. capella n. sp. and designation of lectotypes. „The Coleopterists Bulletin”. 37, s. 208–211, 1983.