Pericallis ×hybrida

*Pericallis ×hybrida*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	astrowce
Rodzina	astrowate
Podrodzina	Asteroideae
Rodzaj	Pericallis
	Nazwa systematyczna
	Pericallis ×hybrida B. Nord; Opera Bot. 44:21. 1978
Synonimy
	Cineraria hybrida Willd.; Senecio ×hybridus (Willd.) Regel;
	Cineraria hybrida Willd.; Senecio ×hybridus (Willd.) Regel;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pericallis ×hybrida – nieznanego pochodzenia mieszaniec roślin z rodziny astrowatych z rodzaju Pericallis. Wśród ogrodników, a nawet w opracowaniach naukowych znany jest pod błędną nazwą polską jako starzec purpurowy, starzec cyneraria, popielnik. Również podawana czasami nazwa łacińska Senecio cruentus DC. dotyczy innego gatunku. Starzec to inny rodzaj – Senecio.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Roślina o wysokości dochodzącej do 60 cm., miękko owłosiona. Liście klapkowane duże, sercowato-jajowate, niekiedy sercowato-trójkątne.

Kwiaty: Zebrane w koszyczki skupione w baldachogronach. W środku żółte i z purpurowoczerwonymi płatkami języczkowymi na obrzeżu. W uprawie doniczkowej znane są również odmiany o kwiatach białych, fioletowych, niebieskich, różowych i żółtych.
Owoc: Niełupka z puchem.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

W krajach o ciepłym klimacie (strefy mrozoodporności 9-11) jest uprawiany jako roślina ogrodowa^[4]. W Polsce jest uprawiany jako roślina pokojowa, w mieszkaniach lub w skrzynkach balkonowych na balkonach, tarasach itp.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-27].
↑ GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).

[grin-3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-27].

[E-4] GeoffreyG. Burnie GeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134 .

[1]

[2]

[3]

[4]