Pelophylax kl. grafi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pelophylax kl. grafi
(Crochet, Dubois, Ohler & Tunner, 1995)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

żabowate

Rodzaj

Pelophylax

Gatunek

Pelophylax kl. grafi

Synonimy
  • Pelophylax grafi (Crochet, Dubois, Ohler & Tunner, 1995)
  • Rana grafi Crochet, Dubois, Ohler & Tunner, 1995
Zasięg występowania
Mapa występowania

Pelophylax kl. grafi – płodny mieszaniec powstały wskutek hybrydyzacji żaby pirenejskiej oraz żaby śmieszki. Obecnie populacja utrzymywana jest dzięki krzyżowaniu wstecznemu z żabą pirenejską. Dorasta do 11 cm długości i występuje w południowej Francji oraz w Katalonii.

Hybrydogeneza[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Hybrydogeneza żab zielonych.

Pelophylax kl. grafi jest kleptonem powstałym wskutek hybrydyzacji żaby pirenejskiej (Pelophylax perezi) i żaby śmieszki (Pelophylax ridibundus). Obecnie populacja utrzymywana jest dzięki krzyżowaniu wstecznemu żaby pirenejskiej i P. kl. grafi, podczas którego obserwuje się hybrydogenezę[1]. Podczas hybrydogenezy genom żaby pirenejskiej eliminowany jest przed mejozą, a do gamet przekazywany jest jedynie genom żaby śmieszki, która do niedawna nie była obecna na terenach obecnie zasiedlanych przez P. kl. grafi. W związku z powyższym do podtrzymywania genomu żaby pirenejskiej konieczna jest ciągła obecność czystych genetycznie osobników żaby pirenejskiej, które będą krzyżowały się z osobnikami P. kl. grafi[1][2]. Od niedawna obserwuje się występowanie żaby śmieszki na terenach zasiedlanych przez P. kl. grafi i żaby pirenejskiej (głównie w związku z introdukcją), co może doprowadzić do zwiększenia liczebności P. kl. grafi poprzez krzyżowanie z żabą pirenejską[1].

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Płaz ten dorasta do 5–11 cm długości i z wyglądu przypomina gatunki rodzicielskie – żabę pirenejską (od której jest co prawda większy) oraz żabę śmieszkę. Od obu tych gatunków odróżnia go większy rozmiar modzela piętowego[1].

Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten występuje na południu Francji i w Katalonii. Spotykany jest w tych samych rodzajach siedlisk co żaba pirenejska, tzn. w różnorakich zbiornikach wodnych na wysokościach do 2300 m n.p.m. i, podobnie jak u żaby pirenejskiej, okres godowy trwa od lutego do czerwca[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Dufresnes Ch., Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 115, ISBN 978-1-4729-4137-4.
  2. Praca zbiorowa, Płazy - Amphibia, [w:] Czesław Błaszak (red.), Zoologia Tom 3 Część 1 Szkarłupnie - płazy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2015, s. 582, ISBN 978-83-01-18277-9.
  3. Dufresnes Ch., Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 103, ISBN 978-1-4729-4137-4.