Pascal Barré

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pascal Barré
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1959
Houilles

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
brąz Moskwa 1980 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto Donieck 1977 sztafeta 4 × 100 m
brąz Donieck 1977 bieg na 200 m
Uniwersjada
brąz Meksyk 1979 sztafeta 4 × 100 m

Pascal Barré (ur. 12 kwietnia 1959 w Houilles[1]) – francuski lekkoatleta (sprinter), medalista olimpijski z 1980 i mistrz Europy juniorów z 1977. Jego brat bliźniak Patrick był również sprinterem, który często startował razem z Pascalem w biegach sztafetowych.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Na mistrzostwach Europy juniorów w 1977 w Doniecku Pascal Barré zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów (biegła w składzie: Pierrick Thessard, Hermann Panzo, Patrick Barré i Pascal Barré), a w biegu na 200 metrów zdobył brązowy medal[2].

Zajął 5. miejsce w biegu na 200 metrów i 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Patrick Barré, Pascal Barré, Lucien Sainte-Rose i Panzo) na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[3]. Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na uniwersjadzie w 1979 w Meksyku[4]

Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie (sztafeta biegła w składzie: Antoine Richard, Pascal Barré, Patrick Barré i Panzo)[1].

Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach odpadł w półfinale biegu na 200 metrów, a sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Paul Bourdin, Aldo Canti, Didier Dubois i Pascal Barré zajęła 7. miejsce w finale[5]. Również odpadł w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie, a sztafeta 4 × 400 metrów zajęła 8. miejsce (Barré startował tylko w biegu eliminacyjnym)[6]. Odpadł w półfinale biegu na 200 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin[7].

Był mistrzem Francji juniorów w biegu na 200 metrów w 1977, a wśród seniorów w biegu na 200 metrów w 1978 i 1979 oraz w biegu na 400 metrów w 1982, a także wicemistrzem w biegu na 100 metrów w 1979 i brązowym medalistą na 200 metrów w 1986. Był również halowym mistrzem Francji na 400 metrów w 1980 i na 200 metrów w 1985[8][9].

1 lipca 1979 w Genewie ustanowił rekord Francji w biegu na 200 metrów z czasem 20,38[10].

Rekordy życiowe Pascala Barré:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 100 metrów 8 września 1979, Meksyk 10,29
bieg na 200 metrów 1 lipca 1979, Genewa 20,38
bieg na 400 metrów 15 sierpnia 1980, Lozanna 46,07

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pascal Barré [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-15] (ang.).
  2. European Junior Championships 1977 [online], wjah.co.uk [dostęp 2016-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 168 i 173.
  4. Gilbert Rosillo, Universiades Turin (ITA) 1959 à Naples 2019. Participation des athlètes français par années [online], cdm.athle.com, 9 sierpnia 2019 [dostęp 2021-01-15] (fr.).
  5. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 177 i 182.
  6. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 186 i 191.
  7. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 492 [dostęp 2021-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 21 października 2021, s. 136, 158, 176, 181 [dostęp 2021-11-25] (fr.).
  9. Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 2021, s. 44, 94, 139 [dostęp 2021-11-25] (fr.).
  10. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 22. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]