Parabaris hoarei

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parabaris hoarei
Larochelle et Larvière, 2005
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Harpalinae

Plemię

Harpalini

Podplemię

Anisodactylina

Rodzaj

Parabaris

Gatunek

Parabaris hoarei

Parabaris hoarei – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Harpalinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek opisali w 2005 roku André Larochelle oraz Marie-Claude Larvière. Holotypem jest samiec, a paratypami 3 samice. Nazwa została nadana na cześć R. J. B Hoare'a[1][2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ciało długości od 9,5 do 10,5 mm, nieco wypukłe, lśniąco brązowe z czułkami, głaszczkami i odnóżami rudymi, błyszczące, bez metalicznego połysku, ogólnie gładkie i bezwłose. Mikrorzeźba na głowie i tułowiu umiarkowanie poprzeczna, a silnie poprzeczna z mikroliniami na pokrywach. Głowa na wysokości oczu węższa od wierzchołka przedplecza, z przodu płaska, a z tyłu nieco wypukła. Głaszczki wrzecionowate, nieścięte wierzchołkowo. Przedostatni człon głaszczków wargowych o 2-4 długich i 1-3 krótkich szczecinkach na przedniej krawędzi. Przedplecze silnie poprzeczne, najszersze około połowy długości, o bokach umiarkowanie wypukłych, zbiegających się ku obrzeżonej, nieco węższej niż nasada pokryw podstawie. Wierzchołek nieco wklęśnięty, a boczne zagłębienia rozszerzone ku tyłowi. Przednie kąty umiarkowanie rozwinięte, tępe, a tylne umiarokowanie rozwinięte, zaokrąglone. Dołki przypodstawowe głębokie i szerokie. Punktowanie przedplecza słabo rozwinięte. Płatek przedpiersia z 3-4 długimi szczecinkami na wierzchołku i kilkoma krótkimi. Episternity zatułowia tak szerokie jak długie. Pokrywy najszersze około połowy długości, o ramionach kanciastych i bez ząbka, przedwierzchołkowym zafalowaniu słabym, rzędach przytarczkowych nieobecnych, międzyrzędach niepunktowanych i nieco wypukłych, a międzyrzędzie 3 z 2 uszczecinionymi punktami przedwierzchołkowo. Edeagus w widoku bocznym silnie łukowaty, o wierzchołku gwałtownie zwężonym, z dyskiem wierzchołkowym częściowo widocznym, a w widoku grzbietowym symetryczny z dyskiem wierzchołkowym zaokrąglenie trójkątnym, a torebką wewnętrzną uzbrojoną[1].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek nizinny. Zamieszkuje wilgotne lasy. Aktywny nocą, za dnia zaś kryje się pod kamieniami i kłodami[1].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii, znanym wyłącznie z Wyspy Północnej[2][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d A. Larochelle, M.-C. Larivière. Harpalini (Insecta: Coleoptera:Carabidae: Harpalinae). „Fauna of New Zealand”. 53, s. 44, 2005. Lincoln, Canterbury, New Zealand: Manaaki Whenua Press. 
  2. a b Parabaris hoarei w Carabidae of the World. [dostęp 2014-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].