Pandka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pandka
Ailurus
F. Cuvier, 1825[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – pandka ruda (A. fulgens)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Nadrodzina

łasicokształtne

Rodzina

pandkowate

Rodzaj

pandka

Typ nomenklatoryczny

Ailurus fulgens F. Cuvier, 1825

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Pandka[5] (Ailurus) – rodzaj ssaków z rodziny pandkowatych (Ailuridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji (Chińska Republika Ludowa, Nepal, Indie, Bhutan i Mjanma)[6][7][8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 51–73 cm, długość ogona 28–49 cm; masa ciała 3–6 kg[7][9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1825 roku francuski zoolog i paleontolog Frédéric Cuvier w rozdziale dotyczącym pandki rudej w publikacji poświęconej historii naturalnej ssaków której współautorem był francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire[1]. Na gatunek typowy Cuvier wyznaczył (oznaczenie monotypowe) pandkę rudą (A. fulgens).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Ailurus (Aelurus): gr. αιλουρος ailouros ‘kot’[10].
  • Arctaelurus: gr. αρκτος arktos ‘niedźwiedź’; αιλουρος ailouros ‘kot’[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Ailurus fulgens F. Cuvier, 1825.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[12][9][6][5]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Niepoprawna późniejsza pisownia Ailurus F. Cuvier, 1825.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b F. Cuvier: Panda. W: É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier: Histoire Naturelle des Mammifères: avec des figures originales, coloriées, dessinées d’aprèsdes animaux vivans. T. 5. Paris: Chez A. Belin, 1824, s. ryc. lii + tekst. (fr.).
  2. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 55. (niem.).
  3. Index Universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 9. (łac.).
  4. W.H. Flower. On the Anatomy of Ælurus fulgens, Fr. Cuv.. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1870, s. 752, 1870. (ang.). 
  5. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 165. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 448. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  7. a b F. Wei & Z. Zhang: Family Ailuridae (Red Panda). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 503. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  8. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Ailurus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-22]. (ang.).
  9. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 681. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  10. Palmer 1904 ↓, s. 87.
  11. Palmer 1904 ↓, s. 116.
  12. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-19]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]