Pamiątkowy kompleks Chwały w Charkowie
Posąg Matki Ojczyzny | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Charków |
Adres |
Лісопарк (Lisopark) |
Typ budynku |
zespół pomnikowy |
Architekt |
V.I. Agibalov, M.F. Ovsyankin, Y.I. Ryk, S.G. Svetlorusov, E. U. Czerkasow, I.A. Alferow i A.A. Maksimenko |
Ukończenie budowy |
1977 |
Położenie na mapie Charkowa | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
Położenie na mapie obwodu charkowskiego | |
50°02′17,9″N 36°15′51,2″E/50,038306 36,264222 |
Pamiątkowy kompleks Chwały w Charkowie (ukr. Меморіальний комплекс Слави) – kompleks pamięci ofiar II wojny światowej zlokalizowany na terenie parku leśnego Lisopark, w północnej części Charkowa na Ukrainie.
Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]
Kompleks otwarto w 1977, na północnym krańcu miasta, w miejscu, gdzie Niemcy rozstrzelali dziesiątki tysięcy sowieckich jeńców wojennych, partyzantów i członków podziemia. Przy wejściu do kompleksu znajdują się dwa pylony, które stanowią rodzaj wprowadzenia (bramy) w osi głównej alei[1]. Na kompleks składają się m.in. trzy pamiątkowe, granitowe[1] stele z wyobrażeniem sztandarów. Napis na jednej ze steli upamiętnia poległych w dwóch bitwach o Charków 186 306 żołnierzy sowieckich (w 1941 i w 1943). W centrum założenia znajduje się okazała stela, opisująca walki i cierpienia narodu ukraińskiego, a także radość ze zwycięstwa nad Niemcami. Obok stoi wysoka rzeźba Matki Ojczyzny z szarego granitu[1], ujęta jako kobieta zamarła w żałobnej ciszy. U stóp tej rzeźby pali się znicz – Wieczny Płomień. Złote litery na szarym granicie układają się w rosyjskojęzyczny napis: Bohaterowie nie umierają. Zdobywają nieśmiertelność i na zawsze pozostaną w naszej pamięci, w naszych osiągnięciach, w wielkich czynach przyszłych pokoleń. Potomkowie zawdzięczają im życie[a][2][3].
Kompleks został zaprojektowany przez zespół autorów złożony z rzeźbiarzy V.I. Agibalova, M.F. Ovsyankina, Y.I. Ryka, artysty S.G. Svetlorusova, architektów E. U. Czerkasowa, I.A. Alferowa i A.A. Maksimenkę[2][3].
Według legendy miejskiej w ciszy lasu słyszalne jest bicie serca Matki Ojczyzny nie zatrzymujące się nawet na chwilę. Według twórców kompleksu rytm bicia serca jest identyczny z biciem ludzkiego serca po dwukrotnym zawale[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Герои не умирают. Они обретают бессмертие и навсегда остаются в памяти нашей, в свершениях наших, в великих делах грядущих поколений. Жизнью своей потомки обязаны им.