Palomar 5

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Palomar 5
Odkrywca

Walter Baade

Data odkrycia

1950

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wąż

Typ

kulista XII

Rektascensja

15h 16m 05,3s

Deklinacja

–00° 06′ 41″

Odległość

75,6 tys. ly

Jasność obserwowana

11,75 m

Rozmiar kątowy

6,9'

Alternatywne oznaczenia
Serpens Globular Cluster, Karzeł Węża,
GCl 32, C 1513+000, MCG+00-39-016, UGC 9792, Z 1513.5+0003, Z 21-61, [TGM94] 151330+000300

Palomar 5gromada kulista znajdująca się w odległości około 75,6 tys. lat świetlnych od Ziemi w kierunku konstelacji Węża. Została odkryta w 1950 roku przez Waltera Baadego oraz niezależnie w 1955 roku przez Alberta Wilsona.

Albert Wilson nazwał tę gromadę Gromadą kulistą Węża, jednak w gwiazdozbiorze tym znajdują się również 4 inne gromady kuliste, w tym słynna Messier 5. Ze względu na rozkład gwiazd Palomar 5 tymczasowo uznawano za przechwyconą przez Drogę Mleczną eliptyczną lub sferoidalną galaktyką karłowatą. Jako galaktyka karłowata Palomar 5 został nazwany Karłem Węża.

Stwierdzono, że Palomar 5 znajduje się obecnie w trakcie procesu zakłóceń pływowych przez grawitację Drogi Mlecznej rozrywającej gromadę. Wiele gwiazd gromady oddala się od niej, tworząc ogon skierowany w przeciwnych kierunkach. Ogon ten istnieje już kilka miliardów lat i rozciąga się na długości ponad 13 tys. lat świetlnych. Ogon ten jest nazywany Strumieniem Palomar 5.

Gromada Palomar 5 znajduje się 60,6 tys. lat świetlnych od jądra naszej Galaktyki.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]