Palaeoendomychus
| Palaeoendomychus | |
| Zhang, 1992 | |
| Okres istnienia: apt | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzaj |
Palaeoendomychus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Palaeoendomychus gymnus Zhang, 1992 | |
Palaeoendomychus – wymarły rodzaj chrząszczy z nadrodziny zgniotków. Jest taksonem monotypowym, obejmującym tylko jeden gatunek, Palaeoendomychus gymnus. Żył w kredzie dolnej na terenie obecnych Chin.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały w 1992 roku przez Zhang Junfenga na łamach Acta Entomologica Sinica. Opisu dokonano na podstawie pojedynczej skamieniałości odnalezionej w Formacji Laiyang, w Nanligezhuang, w Tuanwang, w mieście na prawach powiatu Laiyang na terenie chińskiej prowincji Szantung[1]. Okaz znaleziono w trzecim ogniwie formacji, datowanym na apt w kredzie[2]. Nazwa rodzajowa oznacza „pradawny wygłodek”[1].
Zhang zaliczył ten rodzaj do rodziny wygłodkowatych z nadrodziny biedronek, wskazując na podobieństwa z rodzajem Stenotarsus[1]. W 2008 roku Jiří Kolibáč i Huang Diying przeklasyfikowali go nadrodziny zgniotków, nie przyporządkowując go do żadnej z opisanych rodzin[3]. W 2009 roku Aleksandr Kirejczuk i André Nel sklasyfikowali go w rodzinie Peltidae[4], klasyfikowanej przez większość współczesnych taksonomów jako podrodzina w obrębie Trogossitidae. Kolibáč w przeglądzie rodziny Trogossitidae z 2013 roku przywrócił klasyfikację tego rodzaju jako incertae sedis w obrębie zgniotków[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz ten miał zwarte, owalne w zarysie, bezwłose ciało długości około 4,2 mm i szerokości około 2,8 mm. Półtora raza szersza niż dłuższa głowa była mocno wycofana w głąb przedtułowia. Owalne oczy złożone zajmowały około ⅔ szerokości głowy. Krótkie czułki miały człony biczyka około dwukrotnie dłuższe niż szerokie. 2,4 raza szersze niż dłuższe przedplecze miało trójkątną część środkową i szeroko rozpłaszczone boki. Tylne kąty przedplecza były wydatne, a tylna krawędź falista. Niewielkich rozmiarów tarczka miała zarys trójkąta o długości półtora raza większej niż szerokość. Pokrywy były szerokie, najszersze w pobliżu środka. Miały zaokrąglone barki, wydatne kąty wierzchołkowe i po sześć płytkich rzędów na powierzchni. Pojedyncza pokrywa była 2,2 raza dłuższa niż szeroka. Odnóża miały krótkie i wąskie stopy zbudowane z trzech członów, z których pierwszy i drugi były trójkątne, a trzeci walcowaty i tak długi jak dwa poprzednie razem wzięte[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Zhang J.-F.. Fossil Coleoptera from Laiyang, Shandong Province, China. „Acta entomologica sinica”. 35, s. 331-338, 1992.
- ↑ Nanligezhuang, Tuanwang Town, Laiyang City (Shandong Prov. Mus.) (Cretaceous of China). [w:] Fossilworks.org [on-line]. [dostęp 2022-02-14].
- ↑ Jiří Kolibáč, Huang D.-Y.. Taxonomic status of the Mesozoic genera Anhuistoma Lin, 1985, Eotenebroides Ren, 1995, Lithostoma Martynov, 1926, Palaeoendomychus Zhang, 1992 and Palaeoendomychus Zhang, 1992 (Coleoptera). „Entomologica Basiliensia et Collectionis Frey”. 30, s. 135-148, 2008.
- ↑ A.G. Kirejtshuk, A. Nel. New genera and species of Cucujiformia (Coleoptera, Polyphaga) from lowermost Eocene French amber. „Denisia”. 26, s. 103-118, 2009.
- ↑ Jiří Kolibáč. Trogossitidae: A review of the beetle family, with a catalogue and keys. „ZooKeys”. 366, s. 1-194, 2013. DOI: 10.3897/zookeys.366.6172.