Pachnephorus gardinii

Pachnephorus gardinii
Zoia, 2007
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	stonkowate
Podrodzina	Eumolpinae
Plemię	Bromiini
Rodzaj	Pachnephorus
Podrodzaj	Pachnephorus s.str.
Gatunek	Pachnephorus gardinii

Pachnephorus gardinii – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Eumolpinae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2007 roku przez Stefana Zoię. Jako lokalizację typową wskazano Anderaccię w prowincji Kaffa na południowym zachodzie Etiopii.

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości od 2,4 do 3,1 mm. Ubarwienie ma błyszczące, niemetaliczne, ciemnobrązowe do czarniawego z rudobrązowymi odnóżami, głaszczkami i nasadowymi częściami czułków. Głowa ma na regularnie wypukłym czole umiarkowanie mocny wcisk między oczami. Powierzchnia czoła jest punktowana, delikatnie mikrosiateczkowana, porośnięta białymi, a w dwóch kropkach jasnobrązowymi łuskami o długości od 3 do 4 razy większej niż szerokość i wcięciu sięgającym co najmniej połowy długości. Nadustek ma nieliczne punkty, a po bokach opatrzony jest kilkoma szczecinkami. Tak szerokie jak długie przedplecze ma umiarkowanie grubo i głęboko punktowaną powierzchnię oraz nabrzmiałe w odsiebnych ⅓ i lekko zafalowane u podstawy boki. Na bokach przedplecza występują białe i jasnobrązowe, od 2 do 3 razy dłuższe niż szerokie łuski, rozdwojone do ⅓–½ swej długości. Na dysku przedplecza łuski są od 3 do 4 razy dłuższe niż szerokie i silniej rozszczepione. Pokrywy są półtora raza dłuższe niż szerokie, w nasadowej ⅓ silnie wciśnięte, o bokach w początkowych ⅔ słabo zakrzywionych, a dalej równomiernie zakrzywionych ku wierzchołkom. Rzędy są grubo punktowane, po bokach pokryw opatrzone białymi szczecinkami. Międzyrzędy są wypukłe, węższe niż punkty rzędów, zaopatrzone w czterokrotnie dłuższe niż szerokie łuski brązowe i ułożone w paski, od 2 do 3 razy dłuższe niż szerokie łuski białe. Podgięcia pokryw są szerokie i nagie. Epimery przedtułowia są silnie punktowane, mikrosiateczkowane, w odsiebnych narożach mające kilka białawych szczecinek. Epimery śródtułowia są całkiem nagie. Epimery zatułowia są wąskie, zaopatrzone w pojedynczy szereg punktów, z których każdy ma jedną białawą szczecinkę. Zapiersie porastają po bokach białe, rozdwojone szczecinki, a pośrodku białe włoski. Na odnóżach występują białawe, rozdwojone łuski.

Występowanie

Gatunek afrotropikalny, znany z Senegalu, Gambii, Gwinei Bissau, Mali, Wybrzeża Kości Słoniowej, Nigerii, Czadu, Kamerunu, Sudanu, Etiopii, Kenii, Konga, Demokratycznej Republiki Konga, Rwandy i Tanzanii.