Półskojec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Półskoject – srebrna groszowa moneta krzyżacka, o masie ok. 3 gramów i zawartości czystego srebra 1,875 grama, bita ok. 1370 r., na wzór neapolitańskich groszy liliowatych, przez wielkiego mistrza Winrycha von Kniprode, przedstawiająca na awersie jego tarczę w pięciołuku, na rewersie krzyż kwietny w czterołuku oraz napis[1]:

HONOR MAGISTRI IVDICIVM DILIGIT.

Moneta była bita również przez Michała von Küchmeistra zaledwie przez dwa tygodnie – w kwietniu 1416 r., przy zawartości 1,54 grama czystego srebra, miała zaniżony kurs 32 fen. (zamiast 40), co doprowadziło do jej wychwytywania z obiegu w celu przetopienia[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 243–244, ISBN 83-01-09710-8.
  2. Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 244, ISBN 83-01-09710-8.