Orłan (kombinezon)
Orłan (ros. Орлан, dosł. bielik) – seria jednoczęściowych skafandrów kosmicznych zaprojektowanych i zbudowanych przez NPP Zwiezda. Były one wykorzystywane do spacerów kosmicznych w misjach rosyjskiego programu kosmicznego, a także w programach kosmicznych innych krajów i agencji kosmicznych takich jak ESA czy NASA[1][2][3].
Projekt[edytuj | edytuj kod]
Orłan jest półsztywnym skafandrem kosmicznym, posiada twardy tułów oraz elastyczne ramiona[4]. Skafander ma wbudowaną tylną klapę, która umożliwia kosmonautom szybkie założenie skafandra, które trwa około pięciu minut[5].
Modele[edytuj | edytuj kod]
Orłan D[edytuj | edytuj kod]
- Producent: NPP Zwiezda
- Misje: Używany na stacjach kosmicznych Salut 6 i Salut 7 od 1977 do 1984 roku[6]
- Ciśnienie robocze: 400 hPa[6]
- Masa: 73,5 kilogramów[6]
- Zapas tlenu: 5 godzin[6]
Orłan DM[edytuj | edytuj kod]
- Producent: NPP Zwiezda
- Misje: Używany na stacjach kosmicznych Salut 7 i Mir od 1985 do 1988 roku[6]
- Ciśnienie robocze: 400 hPa[6]
- Masa: 88 kilogramów[6]
- Zapas tlenu: 6 godzin[6]
Orłan DMA[edytuj | edytuj kod]
- Producent: NPP Zwiezda
- Misje: Używany na stacji Mir od 1988 do 1997 roku[6]
- Ciśnienie robocze: 400 hPa[6]
- Masa: 105 kilogramów[6]
- Zapas tlenu: 7 godzin[6]
Orłan M[edytuj | edytuj kod]
- Producent: NPP Zwiezda
- Misje: Używany na Mirze i Międzynarodowej Stacji Kosmicznej od 1997 do 2009 roku[6]
- Ciśnienie robocze: 400 hPa[6]
- Masa: 112 kilogramów[6]
- Zapas tlenu: 7 godzin[6]
Orłan MK[edytuj | edytuj kod]
- Producent: NPP Zwiezda
- Misje: Używany na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej od 2009 do 2017 roku[6]
- Ciśnienie robocze: 400 hPa[6]
- Masa: 120 kilogramów[6]
- Zapas tlenu: 7 godzin[6]
Orłan MKS[7][edytuj | edytuj kod]
- Producent: NPP Zwiezda
- Misje: Używany na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej od 2017 do dziś[6]
- Ciśnienie robocze: 400 hPa[6]
- Masa: 110 kilogramów[6]
- Zapas tlenu: 7 godzin[6]
Zastosowanie szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]
Skafandry Orłan są używane w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina znajdującego się w Gwiezdnym Miasteczku w Moskwie[8][9][10]. Skafander Orłan-GN jest wykorzystywany do szkolenia kosmonautów w wodzie, Orłan-T do szkolenia w zakresie obsługi śluzy powietrznej i Orłan-V wykorzystywany do treningu z wykorzystaniem nieważkości[11][12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Orlan [online], www.astronautix.com [dostęp 2024-05-09].
- ↑ Orlan spacesuit [online], ESA, 3 grudnia 2004 [dostęp 2024-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2007-08-26] (ang.).
- ↑ Sandra Johnson, NASA Press Briefings - 9/4/97 [online], NASA [dostęp 2024-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2001-11-16] (ang.).
- ↑ Space Suits [online], NPP Zwiezda [dostęp 2024-05-09] [zarchiwizowane z adresu 2007-11-01] (ang.).
- ↑ Astronaut Demonstrates How A Space Suit Works. [dostęp 2024-05-09].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x Isaak Pavlovich Abramov, Å Ingemar Skoog, Russian spacesuits, Springer-Praxis books in astronomy and space sciences, London: Springer Published in association with Praxis publishing, 2003, ISBN 978-1-85233-732-2 [dostęp 2024-05-09].
- ↑ tł. z j. ros. zmodernizowany, skomputeryzowany, syntetyczny
- ↑ Rusadventures - Astronaut Training: ORLAN Space Suit [online], www.rusadventures.com [dostęp 2024-05-09].
- ↑ Orlan-M Space Suit Training at the GCTC - The Making of "Liquid Gravity" by Michael Najjar. [dostęp 2024-05-09].
- ↑ Cosmonaut Sergey Prokopyev works on an Orlan spacesuit - NASA [online] [dostęp 2024-05-09] (ang.).
- ↑ Zvezda Orlan spacesuits [online], www.planet4589.org [dostęp 2024-05-09].
- ↑ Zvezda Museum and Space Suit Photo Report [online], www.npointercos.jp [dostęp 2024-05-09].
