Oprzędzik łubinowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oprzędzik łubinowy
Charagmus gressorius
(Fabricius, 1792)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

Cucujiformia

(bez rangi) Phytophaga
Nadrodzina

ryjkowce

Rodzina

ryjkowcowate

Podrodzina

Entiminae

Plemię

Sitonini

Rodzaj

Charagmus

Gatunek

Oprzędzik łubinowy

Synonimy
  • Curculio gressorius Fabricius, 1792
  • Sitones giganteus Fairmaire, 1870
  • Charagmus giganteus
  • Sitonidius giganteus
  • Sitonidius gressorius

Oprzędzik łubinowy (Charagmus gressorius) – gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten wcześniej był zaliczany do rodzaju Sitona[1].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Afryka, Europa i Azja. W Europie notowany w Austrii, Belgii, Bośni i Hercegowinie, Chorwacji, na Cyprze, w Czechach, Danii, we Francji (w tym na Korsyce), w Grecji (w tym na Cykladach i na Krecie), Hiszpanii (w tym na Balearach i Wyspach Kanaryjskich), Holandii, na Litwie, w Luksemburgu, na Łotwie, w Niemczech, Polsce, Portugalii (w tym na Azorach i Maderze), Rosji (Obwód królewiecki), na Słowacji, w Słowenii, Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech, oraz we Włoszech (w tym na Sardynii i Sycylii). Oprócz tego występuje we wsch. Palearktyce, na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej[2].

W Polsce pierwsze wzmianki o jego występowaniu pochodzą ze Śląska lat dwudziestych XIX wieku. Pod koniec tego stulecia podano kilka stanowisk z okolic Krakowa, jednak przez większość XX wieku uważano, że ten gatunek w Polsce nie występuje (wcześniejsze doniesienia uznawano za zawleczenia bądź okazy klasyfikowano jako oprzędzika szarego (C. griseus). Dopiero od lat 70., gdy zaczęła się jego ekspansja, potwierdzono ostatecznie jego występowanie w Polsce. Obecnie występuje pospolicie na terenie całego kraju[3][1].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Osiąga 7-10 mm długości. Ryjek krótki i szeroki. Ciało pokryte włoskami[1].

Ubarwienie ciała brązowo-szaro-białe. Na przedpleczu wyraźna, jasna, podłużna pręga. Na pokrywach delikatne, podłużne, różnokolorowe smugi[1].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Tryb życia i biotop[edytuj | edytuj kod]

Występuje na terenach otwartych: polach, łąkach, ogrodach, skrajach lasów, nieużytkach, terenach ruderalnych, nasłonecznionych skarpach, żwirowiskach, wrzosowiskach, torfowiskach wysokich czy wydmach nadmorskich. Imago aktywne od kwietnia do listopada, jednakże nawet w zimnych porach roku, przy sprzyjającej pogodzie, mogą wychodzić z kryjówek i być aktywne[3][1].

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Żywi się pędami roślin. Żeruje na roślinach z rodzaju łubin, a także na janowcu, żarnowcu miotlastym i seradeli drobnej[3][1].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Jaja składane są od połowy maja do połowy czerwca. Młodsze larwy wgryzają się w bulwy korzeniowe, starsze zaś żerują na powierzchni korzeni. Przepoczwarczenie w glebie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Oprzędzik łubinowy w insektarium.net [online] [dostęp 2022-01-06].
  2. ''Charagmus gressoriu'' w Fauna Europea [online] [dostęp 2022-01-06].
  3. a b c d ''Charagmus gressoriu'' w Coleoptera Poloniae [online] [dostęp 2022-01-06].