Nornalup afoveatus

Nornalup afoveatus
Park et Chandler, 2017
a: N. afoveatus, b: N. quadratus, c: N. minusculus
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	marnikowate
Nadplemię	Faronitae
Rodzaj	Nornalup
Gatunek	Nornalup afoveatus

Nornalup afoveatus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny marnikowatych.

Taksonomia

Gatunek ten opisali po raz pierwszy w 2017 roku Park Jong Seok i Donald S. Chandler na łamach ZooKeys. Jako miejsce typowe wskazano Anderson Road w Parku Narodowym Walpole-Nornalup. Wyznaczony został gatunkiem typowym rodzaju Nornalup.

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości od 2 do 2,5 mm i żółtawobrązowym do rudobrązowego ubarwieniu. Głowę ma trójkątną w zarysie, o dużych, dłuższych od skroni oczach. U obu płci człony czułków pierwszy i drugi są dłuższe niż szerokie, a trzeci niemal kwadratowy. U samców człony od czwartego do dziewiątego są dłuższe niż szerokie, a dziesiąty prawie kwadratowy. U samic człony od czwartego do szóstego są dłuższe niż szerokie, człony od siódmego do dziewiątego prawie kwadratowe, a dziesiąty lekko poprzeczny. Guzki u samca występują na członach od czwartego do jedenastego, u samicy zaś od ósmego do jedenastego. Pokrywy mają zarys dłuższego niż szerszego prostokąta. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone. Na zapiersiu znajdują się zarówno dołki boczne, jak i dołek środkowy. Odwłok cechuje się długościami tergitu i sternitu czwartego segmentu około półtorakrotnie większymi od długości tergitu i sternitu segmentu piątego. U samic dziewiąty sternit ma prostą krawędź przednią. Genitalia samca cechują się zaokrągloną fallobazą oraz obecnością jednego, małego, w widoku bocznym L-kształtnie zagiętego płata na szczycie edeagusa.

Ekologia i występowanie

Owad endemiczny dla Australii, znany tylko z Australii Zachodniej, gdzie zamieszkuje m.in. parki narodowe Walpole-Nornalup i Warren. Zasiedla lasy i zadrzewienia zdominowane przez eukaliptusy, także z dużą domieszką Allocasuarina, Banksia grandis czy żółtaków. Bytują w ściółce, pod korą, butwiejącymi kłodami i wśród grzybów.