Niemierze
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2013) |
155[2] |
Strefa numeracyjna |
94 |
Kod pocztowy |
78-122[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZKL |
SIMC |
0311289 |
Położenie na mapie gminy Siemyśl | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego | |
54°05′18″N 15°31′25″E/54,088333 15,523611[1] |
Niemierze (niem. Nehmer) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Siemyśl.
Według danych z 31 grudnia 2013 r. Niemierze miało 155 mieszkańców[2].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś położona jest na północnym krańcu gminy, ok. 7 km na północ od Siemyśla, przy skrzyżowaniu dróg z Charzyna, Błotnicy i Byszewa (odległość do każdej z wsi ok. 2,5-3 km). W pobliżu (droga w kierunku Charzyna) przepływa rzeka Błotnica.
.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy miejscowość była wzmiankowana w dokumentach jako Niemyre w 1276[4] jako własność kapituły kołobrzeskiej[5]. W 1425 i 1433 została zakupiona przez ród Manteuffel, następnie kupił ją ród Stogentin. W 1606 Niemierze zakupiła rada miejska w Kołobrzegu i od tego czasu wioska była nieprzerwanie własnością miasta[5][6]. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. W 1761 podczas rosyjskiego oblężenia Kołobrzegu wieś całkowicie spłonęła. Obecny układ ruralistyczny został wykształcony po tym zdarzeniu. W 1910 r. miejscowość liczyła 388 mieszkańców[7], a w 1925 r. - 377 mieszkańców mieszkających w 78 gospodarstwach[8]. Niemierze wchodziło w skład okręgu (Amt) Drzonowo i było siedzibą parafii ewangelickiej obejmującej również: Byszewo, Morowo, Przećmino i Błotnicę[8]. Od 1945 r. należy do Polski. W latach 1950 - 1998 należało do województwa koszalińskiego.
.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół filialny pw. NSPJ w Niemierzu, gotycki z XIV w., rozbudowywany w XV i XVI w., odnawiany w 1741 i 1876 r. Zbudowany z kamienia polnego i cegły, jednonawowy, na planie prostokąta, z wieżą zakończoną miedzianym hełmem barokowym z ośmioboczną latarnią, zwieńczoną kulą i krzyżem. W wieży znajduje się gotycki dzwon. W kościele znajdują się m.in. drewniane stropy, ołtarz główny barokowy z XVIII w., ambona barokowa z 1777 r. z malowidłami 4 Ewangelistów[9] i płyta nagrobna z XVII w.
- 2 nieczynne i zdewastowane cmentarze poniemieckie (jeden obok kościoła, drugi na północ od wsi)
- Budynek dawnej szkoły z 1910 r.
- Wiatrak typu holender z II poł. XIX w., obecnie przeznaczony do celów mieszkalnych
- Stanowisko archeologiczne (osada wczesnośredniowieczna) objęte ochroną W2.
Wspólnoty religijne[edytuj | edytuj kod]
Niemierze wchodzi w skład parafii rzymskokatolickiej pw. św. Franciszka z Asyżu w Charzynie[10], zaś kościół pw. NSPJ jest filią kościoła parafialnego w Charzynie.
Transport[edytuj | edytuj kod]
We wsi znajdują się 2 przystanki autobusowe, które obsługują regularne połączenia z Kołobrzegiem i Rymaniem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86829
- ↑ a b Wykaz sołectw, sołtysi, liczba mieszkańców. BIP UG Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 822 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Powiat kołobrzesko-karliński. kolberg-koerlin.de. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ a b Szlakiem dawnych Rodów Pomorskich. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ Studium krajobrazu kulturowego - Niemierze. BIP Gminy Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].
- ↑ Liczba ludności w powiecie kołobrzesko-karlińskim. gemeindeverzeichnis.de. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ a b Niemierze. kreis-kolberg-koerlin.de. [dostęp 2013-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].
- ↑ Szlakami otwartych kościołów dorzecza Parsęty. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ Parafia św. Franciszka z Asyżu w Charzynie na stronie diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Diecezja Koszalińsko-Kołobrzeska. [dostęp 2013-08-22].