New Zealand Cavaliers

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

New Zealand Cavaliers – nazwa przybrana przez grupę reprezentantów Nowej Zelandii w rugby union w roku 1986 na tournée po Południowej Afryce. Wyrokiem nowozelandzkiego sądu reprezentacja Nowej Zelandii nie mogła wyjechać do kraju promującego apartheid.

Tło[edytuj | edytuj kod]

Początki tej historii można odnaleźć w roku 1981 kiedy to drużyna RPA odbywała tournée po Nowej Zelandii – doszło wtedy do starć z policją i w konsekwencji jeden z meczu pomiędzy Waikato a RPA na stadionie w Hamilton został odwołany[1].

W roku 1985 kiedy NZRU postanowiła wybrać się z oficjalnym tournée po Południowej Afryce, decyzja ta wzbudziła kontrowersje w Nowej Zelandii. Prawnicy z Auckland oraz zawodnicy rugby Patrick Finnegan i Philip Recordon podali nowozelandzki związek do sądu. Głównym oskarżeniem było złamanie statutu NZRU a dokładniej punktu, wedle którego NZRU „promuje, chroni i rozwija grę”. W konsekwencji 13 lipca Sąd Najwyższy wydał nieprawomocną decyzję o wstrzymaniu wyjazdu, zaś krótki okres kilku dni, jakie pozostały do wyjazdu do RPA, zmusił NZRU do odwołania tournée[2].

Stworzenie drużyny i wyjazd[edytuj | edytuj kod]

W roku 1986 bez dużego rozgłosu medialnego w trakcie sezonu 30 zawodników z pierwszej reprezentacji Nowej Zelandii poleciało samolotem do RPA. Nie mogąc wystąpić jako reprezentacja narodowa, drużyna przyjęła nazwę New Zealand Cavaliers i rozpoczęła swoje tournée. Z zawodników pierwszej reprezentacji występu odmówili tylko John Kirwan, David Kirk oraz Bruce Hemara[3].

Zespół rozegrał kilka spotkań towarzyskich z lokalnymi drużynami oraz cztery mecze z reprezentacją RPA[4].

Data Stadion Gospodarz Wynik Gość Zwycięzca meczu Relacja
10 maja Newlands Stadium, Kapsztad  Południowa Afryka 21-15 New Zealand Cavaliers Południowa Afryka Południowa Afryka [5]
17 maja Kings Park Stadium, Durban  Południowa Afryka 18-19 New Zealand Cavaliers New Zealand Cavaliers [6]
24 maja Loftus Versfeld Stadium, Pretoria  Południowa Afryka 33-18 New Zealand Cavaliers Południowa Afryka Południowa Afryka [7]
31 maja Ellis Park, Johannesburg  Południowa Afryka 24-10 New Zealand Cavaliers Południowa Afryka Południowa Afryka [8]

Cała seria spotkań zakończyła się wynikiem 3:1 dla Południowej Afryki

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Największe kontrowersje budził wyjazd do państwa wspierającego apartheid, w tamtym czasie świat sportowy izolował RPA i reprezentacja tego kraju nie brała udziału w rozgrywkach międzynarodowych. Drugim problemem był amatorski etos rugby union, do roku 1995 rugby było sportem amatorskim i nie można było pobierać wynagrodzenia za grę (pod koniec XIX wieku była to jedna z głównych przyczyn utworzenia rugby league). New Zealand Cavaliers zostali posądzeni o pobieranie gaży w wysokości 40 000 funtów oraz wielu innych korzyści podczas pobytu w RPA[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anti-Springbok protesters block Hamilton match. New Zealand Ministry for Culture and Heritage, 2017-07-25. [dostęp 2017-08-29].
  2. James Robert Lynch: NZRFU injunction cartoon. New Zealand Ministry for Culture and Heritage, 2013-11-20. [dostęp 2017-08-29].
  3. Gavin Mortimer: Black gold. www.theguardian.com, 2007-08-02. [dostęp 2017-08-30]. (ang.).
  4. Wyniki meczów pomiędzy RPA a New Zealand Cavaliers. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-09-08]. (ang.).
  5. Relacja meczu RPA NZ Cavaliers 10 maja. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-09-08]. (ang.).
  6. Relacja meczu RPA NZ Cavaliers 17 maja. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-09-08]. (ang.).
  7. Relacja meczu RPA NZ Cavaliers 24 maja. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-09-08]. (ang.).
  8. Relacja meczu RPA NZ Cavaliers 31 maja. en.espn.co.uk. [dostęp 2017-09-08]. (ang.).
  9. Eric Mardsen. Striking gold on Rugby fields of S. Africa. „The Glasgow Herald”, s. 11, 1986-04-23. (ang.).