Nerw krtaniowy dolny
Nerw krtaniowy dolny (łac. nervus laryngeus inferior) – gałąź końcowa nerwu krtaniowego wstecznego od nerwu błędnego.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Powstaje on z nerwu krtaniowego wstecznego po oddaniu przez niego innych gałęzi.
Przebija zwieracz gardła dolny na wysokości chrząstki pierścieniowatej. Następnie zajmuje on miejsce do tyłu od tylnego brzegu wspomnianej chrząstki, pod błoną śluzową gardła, gdzie następuje jego podział na 2 gałęzie.
Nerw krtaniowy dolny łączy się z nerwem krtaniowym górnym tworząc tzw. pętlę Galena[1].
Gałęzie i obszar unerwienia[edytuj | edytuj kod]
- gałąź przednia (ramus anterior)
- gałąź tylna (ramus posterior)
- mięsień pierścienno-nalewkowy tylny
- mięsień nalewkowy
- gałąź ta ulega zespoleniu z gałęzią wewnętrzną nerwu krtaniowego górnego (ramus communicans cum nervo laryngeo inferiore), wytwarza się ansa Galeni
- błona śluzowa krtani poniżej szpary głośni
- błona śluzowa tchawicy do 3 chrząstki
W skrócie więc obszar unerwienia jest następujący:
- zwieracz dolny gardła
- mięśnie krtani oprócz pierścienno-tarczowego
- błona śluzowa dolnej części krtani
Podrażnienie[edytuj | edytuj kod]
Odruchem obronnym w przypadku podrażnienia włókien tego nerwu w krtani jest kaszel.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Chęciński, Anatomia i fizjologia krtani i gardła dolnego, [w:] Kazimierz Niemczyk i inni red., Otorynolaryngologia kliniczna. Tom 2., Warszawa: Medipage, 2015, s. 531, ISBN 978-83-64737-25-1.
- ↑ Jerzy Walocha (red.), Anatomia prawidłowa człowieka. Szyja i głowa, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2013, s. 251, ISBN 978-83-233-3581-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bochenek, Wiesław Łasiński, Franciszek Krzyształowicz, Ignacy Abramowicz, Józef Jordan, Michał Reicher: Anatomia człowieka; Układ nerwowy obwodowy, układ nerwowy autonomiczny, powłoka wspólna, narządy zmysłów. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 233-234. ISBN 978-83-200-3685-5.
