Nectandra cufodontisii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nectandra cufodontisii
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

wawrzynowce

Rodzina

wawrzynowate

Rodzaj

Nectandra

Gatunek

Nectandra cufodontisii

Nazwa systematyczna
Nectandra cufodontisii (O.C.Schmidt) C.K.Allen
J. Arnold Arbor. 26: 393 1945[3]
Synonimy
  • Ocotea cufodontisii O.C.Schmidt
  • Ocotea seibertii C.K. Allen[3]

Nectandra cufodontisii (O.C.Schmidt) C.K.Allen – gatunek rośliny z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae Juss.). Występuje naturalnie w Ameryce Centralnej[4][5].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie w Ameryce Centralnej[4][5]. Występuje na obszarze od Parku Narodowego Juan Castro Blanco i wulkanu Poás w Kostaryce przez Cordillera de Talamanca aż po masyw Chiriqui w Panamie. Został również zaobserwowany w Nikaragui[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zimozielone drzewo dorastające do 25 m wysokości[5].
Liście
Mają eliptyczny kształt. Mierzą 10–25 cm długości oraz 5–10 szerokości. Nasada liścia jest rozwarta lub ostrokątna. Liść na brzegu jest całobrzegi. Wierzchołek jest ostry lub spiczasty. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 5–20 mm długości[5].
Kwiaty
Są zebrane w wiechy. Rozwijają się w kątach pędów. Dorastają do 10–20 cm długości. Płatki okwiatu pojedynczego mają eliptyczny kształt i białą lub żółtawą barwę. Są niepozorne – mierzą 2 mm średnicy[5].
Owoce
Mają elipsoidalny kształt. Osiągają 20–30 mm długości oraz 17–27 mm średnicy[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w lasach o dużej wilgotności. Występuje na obszarze górskim na wysokości od 1300 do 2700 m n.p.m.[5]

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii NT – gatunków bliskich zagrożeniu. Głównym zagrożeniem dla tego gatunku są nadal postępujące wylesiania terenów w jego zasięgu. Wiele jego siedlisk leży na obszarach chronionych[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Nectandra cufodontisii (O.C.Schmidt) C.K.Allen. The Plant List. [dostęp 2015-06-29]. (ang.).
  4. a b Nectandra cufodontisii – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-06-29]. (ang.).
  5. a b c d e f g Nectandra cufodontisii. Plantes & botanique. [dostęp 2015-06-29]. (fr.).
  6. a b World Conservation Monitoring Centre, Damburneya cufodontisii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2015-06-29] (ang.).