Nawiesista Turnia
49°11′34″N 20°06′38″E/49,192778 20,110556.jpg) Widok od południowego wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1825 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°11′34″N 20°06′38″E/49,192778 20,110556
| |
Nawiesista Turnia (słow. Bielovodská veža[1], 1825 m) – wybitna turnia we wschodniej grani Młynarza w słowackich Tatrach Wysokich. Jest przedostatnią kulminacją w tej grani. Od wyżej położonej Przeziorowej Turni oddziela ją Niżnia Białowodzka Przełączka (ok. 1810 m), od ostatniego w grani Młynarczyka (Mlynárik, ok. 1785) oddzielona jest Młynarczykową Szczerbiną (Mlynárikova štrbina, 1775 m)[2].
Jest to najbardziej topograficznie skomplikowana turnia we wschodniej grani Młynarza. Na północ tworzy dwie gałęzie, między które wcina się Młynarczykowy Żleb. Na południowy wschód, południe i południowy zachód opadają skomplikowane topograficznie ściany o wysokości dochodzącej do 400 m. Opadają do Białowodzkiego Koryta, Białowodzkiego Żlebu oraz wprost do Doliny Białej Wody[2].
Nawiesista Turnia wraz z Młynarczykiem stanowi charakterystyczne zamknięcie Doliny Białej Wody od lewej strony i jest dobrze widoczna z niebieskiego szlaku prowadzącego tą doliną. Stanowiła jeden z głównych obiektów wspinaczkowych w masywie Młynarza. Taternicy poprowadzili w niej liczne drogi wspinaczkowe[2].
Pierwsze wejście: Mieczysław Świerz i Jan Humpola 14 lipca 1924 roku[3]. Najłatwiejsze wejście na szczyt turni prowadzi od północy Młynarczykowym Żlebem (I w skali tatrzańskiej) lub od południa przez Młynarzowy Kocioł (II)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Młynarz. Przewodnik szczegółowy, tom 6, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1998, ISBN 83-7104-011-3
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VII. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, Warszawa: Sport i Turystyka, 1954