Narodowe Muzeum Ceramiki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narodowe Muzeum Ceramiki
Musée national de Céramique
Ilustracja
Budynek muzeum
Państwo

 Francja

Miejscowość

Sèvres

Adres

Place de la Manufacture
92310 Sèvres

Data założenia

1824

Zakres zbiorów

ceramika światowa od starożytności do współczesności

Wielkość zbiorów

ponad 50 000 eksponatów

Dyrektor

Antoinette Hallé

Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Narodowe Muzeum Ceramiki”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Narodowe Muzeum Ceramiki”
Ziemia48°49′42,53″N 2°13′20,46″E/48,828480 2,222350
Strona internetowa

Narodowe Muzeum Ceramiki (fr. Musée national de Céramique) – francuska placówka muzealna w Sèvres koło Paryża, gromadząca i prezentująca ceramikę z całego świata i z różnych okresów historycznych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Muzeum zostało otwarte w 1824 z inicjatywy Aleksandra Brongniarta, ówczesnego zarządcy królewskiej manufaktury porcelany w Sèvres, a pierwszym kustoszem zbiorów został malarz z tej manufaktury Denis-Désiré Riocreux. W 1876 manufaktura wraz z muzeum zostały przeniesione do specjalnie wybudowanych dla nich budynków, stojących na czterohektarowej działce w parku Saint-Cloud, gdzie znajdują się do chwili obecnej.

Zbiory[edytuj | edytuj kod]

Obecnie placówka posiada zbiory liczące ponad 50 tysięcy egzemplarzy ceramiki, w tym 5 tysięcy pochodzących z własnej manufaktury. Ekspozycja prezentowana jest na trzech piętrach budynku i obejmuje m.in. ceramikę starożytnej Grecji i Rzymu, ceramikę chińską i islamską, majolikę europejską, fajans hiszpańsko-mauretański, ceramikę japońską i wyroby kultur Ameryki prekolumbijskiej, ceramikę osmańską i safawidzką oraz nowożytne wyroby francuskie, holenderskie, niemieckie, włoskie, w tym porcelanę z Sèvres oraz fajans z Delftu i Nevers. Gromadzona jest również dokumentacja związana z historią manufaktury i muzeum, w tym rejestry, teczki personalne, korespondencja, rysunki i mikrofilmy. W zbiorach tych znajduje się 90 tysięcy wzorów, 20 tysięcy dekoracji malarskich i dokumentów ikonograficznych, 3 tysiące rysunków, 6 tysięcy modeli gipsowych. Dokumentacja udostępniana jest w bibliotece dla naukowców, studentów i przedsiębiorców.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Starożytna Europa i Bliski Wschód[edytuj | edytuj kod]

Ameryka prekolumbijska[edytuj | edytuj kod]

Porcelana manufaktury z Sèvres[edytuj | edytuj kod]

Nowożytna ceramika europejska[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]