Nachodka (zatoka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nachodka
Ilustracja
Widok na zatokę
Państwo

 Rosja

Kraj

 Nadmorski

Lokalizacja

Zatoka Piotra Wielkiego

Głębokość
• maksymalna


70 m

Miejscowości nadbrzeżne

Nachodka

Mapka zatoki
Zdjęcie satelitarne zatoki Nachodka
Położenie na mapie Kraju Nadmorskiego
Mapa konturowa Kraju Nadmorskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nachodka”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nachodka”
Ziemia42°49′N 133°00′E/42,816667 133,000000

Zatoka Nachodka (ros. залив Находка, do 1972 Zatoka Ameryka) – jedna z zatok, na które dzieli się rosyjska Zatoka Piotra Wielkiego. Nad zatoką położone jest miasto Nachodka.

Zatoka została odkryta w 1855 roku. W 1859 została zbadana przez załogę rosyjskiej korwety Amerika[1], zaś pierwsze osiedle (Amerikanka) założono w 1907 roku nazywając je na cześć tego statku. Również zatoka początkowo nosiła nazwę Amerika (ros. Залив Америка). Nazwę zmieniono na obecną w 1972 roku[2].

Hydrografia[edytuj | edytuj kod]

Szerokość zatoki przy wejściu wynosi około 18 km. Długość 13,5 km. Maksymalna głębokość wynosi 70 m. Pływy do 60 cm[1]. Od otwartego morza osłania ją Wyspa Lisia.

Do Nachodki uchodzą m.in. rzeki Partizanskaja i Kamienka[1].

Zachodnia część zatoki, oddzielona półwyspem, na końcu którego znajduje się przylądek Mys Astafjewa, również nosi nazwę Nachodka (бухта Находка). Nazwa ta jest starsza, funkcjonowała w czasach kiedy zewnętrzną zatokę Nachodka nazywano jeszcze Amerika[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]