NGC 6881
 Mgławica planetarna NGC 6881 (HST) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
25 listopada 1881 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | |
| Rektascensja |
20h 10m 52,45s |
| Deklinacja |
+37° 24′ 42,4″ |
| Jasność pozorna mgławicy |
13,9m |
| Rozmiary kątowe |
0,27' |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary | |
| Alternatywne oznaczenia | |
| Henize 2-456, PN G074.5+02.1, PK 74+2.1, PN VV 250, IRAS 20090+3715, CS=16.7, 2MASS J20105244+3724424 | |
NGC 6881 – mgławica planetarna znajdująca się w gwiazdozbiorze Łabędzia. Została odkryta 25 listopada 1881 roku przez Edwarda Pickeringa[2].
Mgławica NGC 6881 kształtem przypomina motyla. Tworzą ją dwie struktury położone wewnątrz siebie. Mgławica wewnętrzna ma około jednej piątej roku świetlnego średnicy, a symetryczne skrzydła sięgają na odległość około roku świetlnego licząc od jednego do drugiego końca skrzydła. Symetria pochodzi od znajdującej się w centrum mgławicy gwiazdy podwójnej. Umierająca gwiazda znajdująca się w centrum NGC 6881 ma około 0,6 masy Słońca. Mgławica ta jest przykładem czterobiegunowej mgławicy planetarnej, utworzonej z dwóch par dwubiegunowych płatów skierowanych w przeciwnych kierunkach oraz dodatkowo składającej się z czterech par płaskich pierścieni. W jej centrum znajdują się kolejne trzy pierścienie[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stellar voyage of a butterfly-like planetary nebula. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2012-03-12. [dostęp 2015-11-19]. (ang.).
- ↑ Courtney Seligman: NGC 6881. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-10-17]. (ang.).