NGC 1313

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1313
Ilustracja
Galaktyka NGC 1313
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

27 września 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Sieć

Typ

spiralna z poprzeczką (SBcd)

Rektascensja

03h 18m 16s

Deklinacja

–66° 29′ 43″

Odległość

15 mln ly

Przesunięcie ku czerwieni

0,001568[1]

Jasność obserwowana

9,1m

Rozmiary kątowe

9,2' × 7,2'

Alternatywne oznaczenia
PGC 12286, ESO 82-11, VV 436, AM 0317-664, IRAS03176-6640

NGC 1313 (również PGC 12286) – galaktyka spiralna z poprzeczką (SBcd), znajdująca się w gwiazdozbiorze Sieci w odległości 15 milionów lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 27 września 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[2]. NGC 1313 rozciąga się na przestrzeni 50 000 lat świetlnych.

Centralna część galaktyki, zdjęcie z Teleskopu Hubble’a

NGC 1313 należy do galaktyk gwiazdotwórczych, w których zachodzi intensywny proces formowania nowych gwiazd. Oznakami jej nietypowości są nieregularne ramiona spiralne oraz fakt, że oś rotacji galaktyki nie przechodzi przez środek centralnej poprzeczki. Taki nietypowy wygląd często jest skutkiem kolizji galaktyk lub ich zbliżenia, jednak wydaje się, że NGC 1313 jest galaktyką samotną.

W galaktyce tej zaobserwowano dwie supernowe: SN 1962M i SN 1978K[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NGC 1313 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. Courtney Seligman: NGC 1313. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-12-18]. (ang.).
  3. List of Supernovae. [w:] IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2014-12-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]