Mycena mirata
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Mycena mirata |
| Nazwa systematyczna | |
| Mycena mirata (Peck) Sacc. Syll. fung. (Abellini) 5: 290 (1887) | |
Mycena mirata (Peck) Sacc. – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica do 7 mm, półkulisty, stożkowy do parabolicznego, często z wklęsłym środkiem, czasem z małą brodawką, rowkowany, prześwitująco prążkowany. Powierzchnia początkowo szorstka, potem łysiejąca, na środku ciemnobrązowe, ku brzegowi jaśniejsza, szarobrązowa lub jasnoszare do białawej, przy brzegu prawie biała. Czasami jest całkowicie biały, zwłaszcza gdy rośnie na opadłych liściach wierzby iwa Salix caprea[2].
W liczbie 9–15(17), dochodzące do trzonu, lub zbiegające z krótkim ząbkiem lub bez ząbka, wąsko lub szeroko przyrośnięte, jasnoszare do białych, z wklęsłym brzegiem[2].
Wysokość do 35 mm, pusty w środku, cylindryczny, początkowo całkowicie owłosiony lub drobno kutnerowaty, potem staje się nagi. Powierzchnia błyszcząca, w górnej części biaława do szarej, w dolnej szarawa do ciemnobrązowej, czasami całkowicie biała. Podstawa trzonu pokryta długimi białymi włóknami wrastającymi w podłoże[2].
Bardzo cienki, bez zapachu[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycena, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1873 r. Charles Horton Peck, nadając mu nazwę Agaricus miratus. Obecną nazwę nadał mu Pier Andrea Saccardo w 1887 r.[1] Ma jeszcze drugi synonim – Prunulus miratus (Peck) Murrill 1916[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Mycena mirata znany jest w Ameryce Północnej, Europie i Azji[4]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę zestawieniu wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[5], ale jego stanowiska podano w latach późniejszych[6]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].
Grzyb saprotroficzny[5]. Rośnie na porośniętych mchem pniach drzew liściastych, na gałązkach i szczątkach drzew liściastych i iglastych, często pod jałowcem pospolitym Juniperus communis[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-08-11] (ang.).
- ↑ a b c d e Mycena mirata Gestreepte schorsmycena [online], The Mycenas of Northern Europe [dostęp 2023-08-11] (niem.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-08-11] (ang.).
- ↑ Występowanie Mycena mirata na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-08-11] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 455, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-07-01].
- ↑ Aktualne stanowiska Mycena mirata nw Polsce [online], grzyby.plg [dostęp 2023-08-11] (pol.).