Molosy (podrodzina ssaków)

Molosy
	Molossinae
	P. Gervais, 1856
	; Przedstawiciel podrodziny – goblinek szczotkowargi (Setirostris eleryi)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	mroczkokształtne
Nadrodzina	Vespertilionoidea
Rodzina	molosowate
Podrodzina	molosy
	Typ nomenklatoryczny
	Molossus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1805
Synonimy
	Molossina P. Gervais, 1855; Molossi: W. Peters, 1865; Molossina: J.E. Gray, 1866; Molossidae: Gill, 1872; Molossinae: Dobson, 1875; Molossi: Dobson, 1875; Molosseæ: Trouessart, 1878; Molossini: Winge, 1892; Nyctinomidi Acloque, 1900; Molossinae: Legendre, 1984; Cheiromelinae Legendre, 1984; Tadaridinae Legendre, 1984; Molossoidea: Simmons, 1998;
Rodzaje
	24 rodzaje (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	24 rodzaje (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Molosy^[13] (Molossinae) – podrodzina ssaków z rodziny molosowatych (Molossidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce, Eurazji, Afryce oraz Australii i Oceanii^[14]^[15].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje^[16]^[14]^[13]:

Cheiromeles Horsfield, 1824 – nagusek
Mormopterus W. Peters, 1865 – goblinek
Molossus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1805 – molos
Promops P. Gervais, 1856 – mopsik
Neoplatymops R.L. Peterson, 1965 – jedynym przedstawicielem jest Neoplatymops mattogrossensis (C.O.C. Vieira, 1942) – molosik płaskogłowy
Nyctinomops G.S. Miller, 1902 – ogoniak
Cabreramops Ibáñez, 1980 – jedynym przedstawicielem jest Cabreramops aequatorianus (Cabrera, 1917) – molosik równikowy
Molossops W. Peters, 1866 – molosik
Cynomops O. Thomas, 1920 – psioliczek
Eumops G.S. Miller, 1906 – czapeczkowiec
Otomops O. Thomas, 1913 – myszogonek
Mops Lesson, 1842 – mops
Myopterus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1818 – skrzydłomysz
Platymops O. Thomas, 1906 – szerokogłów – jedynym przedstawicielem jest Platymops setiger (W. Peters, 1878) – szerokogłów samotny
Sauromys Roberts, 1917 – jaszczurzyk – jedynym przedstawicielem jest Sauromys petrophilus (Roberts, 1917) – jaszczurzyk skalny
Tadarida Rafinesque, 1814 – molosek
Austronomus Iredale & Troughton, 1934
Setirostris Reardon, McKenzie & Adams, 2014 – jedynym przedstawicielem jest Setirostris eleryi Reardon & McKenzie, 2008 – goblinek szczotkowargi
Micronomus Troughton, 1943 – jedynym przedstawicielem jest Micronomus norfolkensis (J.E. Gray, 1839) – goblinek eukaliptusowy
Ozimops Reardon, McKenzie & Adams, 2014

Opisano również kilka rodzajów wymarłych:

Cuvierimops Legendre & Sigé, 1983^[17]
Kiotomops Takai, Setoguchi, Villarroel A., Cadena G. & Shigehara, 1991^[18] – jedynym przedstawicielem był Kiotomops lopezi Takai, Setoguchi, Villarroel A., Cadena F. & Shigehara, 1991
Petramops Hand, 1990^[19] – jedynym przedstawicielem był Petramops creaseri Hand, 1990
Potamops Czaplewski, 1997^[20] – jedynym przedstawicielem był Potamops mascahehenes Czaplewski, 1997.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Pisownia oryginalna.
↑ Typ nomenklatoryczny: Nyctinomus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1818.
↑ Typ nomenklatoryczny: Cheiromeles Horsfield, 1824.
↑ Typ nomenklatoryczny: Tadarida Rafinesque, 1814.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b P. Gervais: Documents zoologiques pour servir a la monographie des chéiroptères Sud-Américains. W: F. Castelnau: Expédition dans les parties centrales de l’Amérique du Sud: de Rio de Janeiro à Lima, et de Lima au Para. T. 1. Cz. 2: Mammifères. Paris: Chez P. Bertrand, 1855, s. 53 (przypis). (fr.).
↑ W.C.H. Peters. Abbildungen zu einer Monographie der Chiropteren vor und gab eine Übersicht der von ihm befolgten systematischen Ordnung der hieher gehörigen Gattungen. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1865, s. 258, 1865. (niem.).
↑ J.E. Gray. Synopsis of the Genera of Vespertilionidæ and Noctilionidæ. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third series. 17 (98), s. 93, 1866. (ang.).
↑ T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 17, 1874. (ang.).
↑ Dobson 1875 ↓, s. 348.
↑ Dobson 1875 ↓, s. 349.
↑ É.L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 3^e série. 6, s. 230, 1878. (fr.).
↑ H. Winge: Jordfundne og nulevende flagermus (Chiroptera) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilien: med udsigt over flagermusenes indbyrdes slægtskab. Copenhagen: F. Dreyer, 1892, s. 24. (duń.).
↑ A.N.Ch. Acloque: Faune de France: contenant la description des espèces indigènes disposées en tableaux analytiques; et illustrée de figures représentant les types caractéristiques des genres. Paris: Librairie J.-B. Baillière et Fils, 19 rue Hautefeuille, près du boulevard Saint-Germain, 1900, s. 26. (fr.).
↑ ^a ^b Legendre 1984 ↓, s. 425.
↑ Legendre 1984 ↓, s. 426.
↑ N.B. Simmons: A reappraisal of interfamilial relationships of bats. W: T.H. Kunz & P.A. Racey (redaktorzy): Bat biology and conservation. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press, 1998, s. 12. ISBN 978-1-56098-825-0. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 111–115. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 190–206. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Subfamily Molossinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).
↑ S. Legendre & B. Sigé: La place du “Vespertilion de Montmartre” dans l’histoire des chiroptères molossidés. W: E. Salmon (red.): Actes du Symposium paléontologique Georges Cuvier, Montbéliard - France, 1982: communications données à l'occasion du cent cinquantième anniversaire de la mort de Georges Cuvier, du 25 octobre au 28 octobre 1982, au Musée du Château. Montbéliard: Le Musée du Château, 1982, s. 354. (fr.).
↑ M. Takai, T. Setoguchi, C. Villarroel A., A. Cadena & N. Shigehara. A New Miocene Molossid Bat from La Venta, Colombia, South America. „Memoirs of the Faculty of Science, Kyoto University, Series of Geology & Mineralogy”. 56 (1–2), s. 2, 1991. (ang.).
↑ S.J. Hand. First Tertiary molossid (Microchiroptera: Molossidae) from Australia: its phylogenetic and biogeographic implications. „Memoirs of the Queensland Museum”. 28 (1), s. 176, 1990. (ang.).
↑ N.J. Czaplewski: Chiroptera. W: R.F. Kay, R.H. Madden, R.L. Cifelli, & J.J. Flynn (redaktorzy): Vertebrate Paleontology in the Neotropics: The Miocene fauna of La Venta, Colombia. Washington: Smithsonian Institution Press, 1997, s. 425. ISBN 978-1-935623-85-4. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

G.E. Dobson. Conspectus of the suborders, families, and genera of Chiroptera arranged according to their natural affinities. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth series. 16 (95), s. 345–357, 1875. (ang.).
S. Legendre. Étude odotologíque des représentants actuels du groupe Tadarida (Chiroptera, Molossidae). Implications phylogéniques, systématiques et zoogéographiques. „Revue Suisse de Zoologie”. 91, s. 399–442, 1984. (fr.).

[2] Pisownia oryginalna.

[10] Typ nomenklatoryczny: Nyctinomus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1818.

[13] Typ nomenklatoryczny: Cheiromeles Horsfield, 1824.

[14] Typ nomenklatoryczny: Tadarida Rafinesque, 1814.

[Gervais-1] P. Gervais: Documents zoologiques pour servir a la monographie des chéiroptères Sud-Américains. W: F. Castelnau: Expédition dans les parties centrales de l’Amérique du Sud: de Rio de Janeiro à Lima, et de Lima au Para. T. 1. Cz. 2: Mammifères. Paris: Chez P. Bertrand, 1855, s. 53 (przypis). (fr.).

[pet-3] W.C.H. Peters. Abbildungen zu einer Monographie der Chiropteren vor und gab eine Übersicht der von ihm befolgten systematischen Ordnung der hieher gehörigen Gattungen. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1865, s. 258, 1865. (niem.).

[gray-4] J.E. Gray. Synopsis of the Genera of Vespertilionidæ and Noctilionidæ. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third series. 17 (98), s. 93, 1866. (ang.).

[gill-5] T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 17, 1874. (ang.).

[CITEREFDobson1875[https://www.biodiversitylibrary.org/page/25128230_348]-6] Dobson 1875 ↓, s. 348.

[CITEREFDobson1875[https://www.biodiversitylibrary.org/page/25128231_349]-7] Dobson 1875 ↓, s. 349.

[tro-8] É.L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 3^e série. 6, s. 230, 1878. (fr.).

[win-9] H. Winge: Jordfundne og nulevende flagermus (Chiroptera) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilien: med udsigt over flagermusenes indbyrdes slægtskab. Copenhagen: F. Dreyer, 1892, s. 24. (duń.).

[acl-11] A.N.Ch. Acloque: Faune de France: contenant la description des espèces indigènes disposées en tableaux analytiques; et illustrée de figures représentant les types caractéristiques des genres. Paris: Librairie J.-B. Baillière et Fils, 19 rue Hautefeuille, près du boulevard Saint-Germain, 1900, s. 26. (fr.).

[CITEREFLegendre1984[https://www.biodiversitylibrary.org/page/41303862_425]-12] Legendre 1984 ↓, s. 425.

[CITEREFLegendre1984[https://www.biodiversitylibrary.org/page/41303863_426]-15] Legendre 1984 ↓, s. 426.

[sim-16] N.B. Simmons: A reappraisal of interfamilial relationships of bats. W: T.H. Kunz & P.A. Racey (redaktorzy): Bat biology and conservation. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press, 1998, s. 12. ISBN 978-1-56098-825-0. (ang.).

[Cichocki&inni-17] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 111–115. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-18] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 190–206. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-19] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Subfamily Molossinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).

[mdd-20] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).

[leg&sig-21] S. Legendre & B. Sigé: La place du “Vespertilion de Montmartre” dans l’histoire des chiroptères molossidés. W: E. Salmon (red.): Actes du Symposium paléontologique Georges Cuvier, Montbéliard - France, 1982: communications données à l'occasion du cent cinquantième anniversaire de la mort de Georges Cuvier, du 25 octobre au 28 octobre 1982, au Musée du Château. Montbéliard: Le Musée du Château, 1982, s. 354. (fr.).

[tak&inni-22] M. Takai, T. Setoguchi, C. Villarroel A., A. Cadena & N. Shigehara. A New Miocene Molossid Bat from La Venta, Colombia, South America. „Memoirs of the Faculty of Science, Kyoto University, Series of Geology & Mineralogy”. 56 (1–2), s. 2, 1991. (ang.).

[hand-23] S.J. Hand. First Tertiary molossid (Microchiroptera: Molossidae) from Australia: its phylogenetic and biogeographic implications. „Memoirs of the Queensland Museum”. 28 (1), s. 176, 1990. (ang.).

[cza-24] N.J. Czaplewski: Chiroptera. W: R.F. Kay, R.H. Madden, R.L. Cifelli, & J.J. Flynn (redaktorzy): Vertebrate Paleontology in the Neotropics: The Miocene fauna of La Venta, Colombia. Washington: Smithsonian Institution Press, 1997, s. 425. ISBN 978-1-935623-85-4. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[b]

[9]

[10]

[c]

[d]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]