Mleczaj szarobrązowy
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
mleczaj szarobrązowy |
Nazwa systematyczna | |
Lactarius lepidotus Hesler & A.H. Sm. North American Species of Lactarius (Ann Arbor): 408 (1979) | |
Zasięg | |
Zasięg w Europie |
Mleczaj szarobrązowy (Lactarius lepidotus Hesler & A.H. Sm.) – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go w 1979 r. Lexemuel Ray Hesler i Alexander Hanchett Smith[1]. Polską nazwę zarekomendował Władysław Wojewoda w 2003 r.[2]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 2–4, początkowo niemal płaski, potem z zagłębieniem na środku, z garbkiem lub bez, nieco higrofaniczny. Powierzchnia początkowo szarobeżowa, potem blado beżowa, w stanie wilgotnym oszroniona, w stanie suchym łuskowata. Brzeg początkowo podgięty, potem prosty, czasami pofalowany[3].
Przyrośnięte, wąskie, gęste, początkowo bladopłowe lub o barwie od winnej do szarawo-różowej, z wiekiem ciemniejsze, po wyschnięciu nie zmieniające barwy[3].
O wysokości 2–3 cm i grubości 0,2–0,4 cm, cylindryczny, kruchy, w stanie dojrzałym watowaty. Powierzchnia matowa, blado winnopłowa[3].
Pod skórką podobnej barwy jak skórka, o niewyraźnym zapachu i łagodnym smaku. Mleczko białe, słodkie lub nieco cierpkie[3].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki z 4 sterygmami, (37)46–55 × 8–11 µm. Zarodniki elipsoidalne, z pojedynczymi brodawkami i przecinającymi się listewkami tworzącymi na ich powierzchni niepełną siateczkę, ze zmniejszoną powierzchnią nadwnękową, amyloidalne, 7–9 × 5–6 µm, z wypukłościami o wysokości do 0,5 µm. Cheilocystydy rozproszone, wrzecionowate do igiełkowatych, 37–63 × 4–8 µm. Pleurocystydy liczne, napęczniałe ze spiczastymi końcami, (45)56–88 × 6–9 µm. Trama blaszek niejednorodna. Skórka kapelusza typu cutis, złożona ze zbitych, cylindrycznych lub lekko nabrzmiałych strzępek z końcowymi elementami często skupionymi i tworzącymi łuski[3].
- Gatunki podobne
Wśród licznych gatunków mleczajów niewiele jest o podobnej barwie i strukturze powierzchni kapelusza. Jest blisko spokrewniony z mleczajem kokosowym (Lactarius glyciosmus), który odróżnia się liliowo-szarym lub różowawo-beżowym kapeluszem i aromatycznym, kokosowym smakiem. Podobny jest Lactarius griseus[3] (według Index Fungorum to takson niepewny).
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane są nieliczne jego stanowiska w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Jest rzadki[4]. W Polsce do 2003 r. jedyne stanowisko podała A. Flisińska w Lublinie w 1996 r.[2]
Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach[2], głównie pod olszami[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-08] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b c d e f g Roland Labbé , Lactarius lepidotus / Lactaire squamuleux [online], Mycoquebec [dostęp 2023-04-08] (fr.).
- ↑ Występowanie Lactarius lepidotus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-04-08] (ang.).