Missionarie di Gesù Eterno Sacerdote
Skrót zakonny |
MGES |
---|---|
Wyznanie | |
Kościół | |
Założyciel | |
Data zatwierdzenia |
8 grudnia 1975 |
Liczba członków |
214 (2011) |
Strona internetowa |
Misjonarki Jezusa Wiecznego Kapłana – żeńskie zgromadzenie zakonne na prawie papieskim, członkinie zgromadzenia posługują się skrótem M.G.E.S.[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zgromadzenie zostało założone przez Małgorzatę Marię Guaini, która w 1945 roku opuściła klasztor Sióstr Miłosierdzia w Brescii i wraz z czterema współtowarzyszkami zamierzała założyć nową wspólnotę zakonną o charakterze klauzurowym[2].
Po spotkaniu z biskupem Janem Montini (późniejszym papieżem Pawłem VI), fundatorka postanowiła założyć zgromadzenie sióstr prowadzących życie czynne. W 1946 roku wspólnota zakonna osiadła w Matera, gdzie siostry otrzymały habit zakonny z rąk biskupa miejsca Wincentego Cavalla[2].
Fundatorka w 1953 r. przeniosła się do Novara, biskup miejsca Gilla Wincenty Gremigni, zatwierdził dekret erekcyjny zgromadzenia i 27 grudnia 1954 r. zostały złożone pierwsze profesje zakonne[2].
Zgromadzenie zostało zatwierdzone dekretem papieskim 8 grudnia 1975 roku[2].
Działalność i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Siostry zakonne poświęcają się szerzeniu kultu eucharystycznego wśród wiernych oraz wspomagają kapłanów w ich działaniach duszpasterskich.
Oprócz Włoch mają one swoje placówki w Boliwii, na Filipinach, w Indiach, Peru i Urugwaju[3]. Dom generalny zgromadzenia znajduje się w Rzymie przy ul. Trionfale[1].
W 2011 r. zgromadzenie miało 214 sióstr w 34 domach zakonnych[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ann.
- ↑ a b c d Emanuele Boaga, DIP, vol.
- ↑ MGES nel mondo. [dostęp 2015-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Annuario pontificio per l'anno 2013, Libreria Editrice Vaticana, Città del Vaticano 2013. ISBN 978-88-209-9070-1.
- Guerrino Pelliccia e Giancarlo Rocca (curr.), Dizionario degli Istituti di Perfezione (DIP), 10 voll., Edizioni paoline, Milano 1974-2003.