Przejdź do zawartości

Michaił Czebodajew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Czebodajew
Михаил Иванович Чебодаев
czerwonoarmista czerwonoarmista
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1922
Ułus Kandyrna, Chakasja

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1945
Litwa

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Odwagę” (ZSRR)

Michaił Iwanowicz Czebodajew (ros. Михаил Иванович Чебодаев, ur. 10 lipca 1922 we wsi Ułus Kandyrna w Chakasji, zm. 25 lutego 1945 na Litwie) – radziecki wojskowy, czerwonoarmista, Bohater Związku Radzieckiego (1943).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w chakaskiej rodzinie chłopskiej. Ukończył szkołę pedagogiczną w Abakanie i pracował jako nauczyciel wiejski, w grudniu 1941 został powołany do Armii Czerwonej, od lipca 1942 walczył w wojnie z Niemcami. Uczestniczył w zwycięskich bitwach pod Woroneżem, Charkowem, Kijowem i walkach w krajach bałtyckich, w nocy na 22 września 1943 jako wywiadowca 955 pułku piechoty 399 Dywizji Piechoty 40 Armii Frontu Woroneskiego był jednym z pierwszych, którzy sforsowali Dniepr w rejonie kaharłyckim w obwodzie kijowskim, i brał udział w odpieraniu kontrataku wroga. 25 lutego 1945 zginął w walce na Litwie. Jego imieniem nazwano ulice w Abakanie, Czernogorsku, Szkudach, wsi Askiz i wiele szkół w Chakasji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medal.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]