Miłosz Wośko

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miłosz Wośko
Ilustracja
Miłosz Wośko podczas koncertu SBB „Wolność z nami” na placu Sejmu Śląskiego w Katowicach.
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1979
Szczecin

Instrumenty

fortepian, keyboard

Gatunki

third stream, muzyka ilustracyjna

Zawód

muzyk, producent muzyczny

Wydawnictwo

Requiem Records

Strona internetowa

Miłosz Wośko (ur. 25 maja 1979 w Szczecinie) – polski pianista, klawiszowiec, kompozytor, aranżer, producent muzyczny, kierownik muzyczny, dyrygent, autor tekstów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach (kierunek: Kompozycja i aranżacja) oraz Wydziału Reżyserii Dźwięku Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie w Warszawie. W okresie studiów grywał gościnnie z zespołem Są Gorsi[1].

Jego kompozycje i aranżacje wywodzą się z tzw. trzeciego nurtu w muzyce jazzowej i szeroko pojętej muzyki ilustracyjnej. Utwory utrzymane w tej stylistyce to m.in.: Suita utworów orkiestrowych z sekcją jazzową i dedykowanymi wizualizacjami, Taniec na akordeon i orkiestrę, czy Miniatury na orkiestrę kameralną, które prezentował we współpracy z orkiestrami Baltic Neopolis Orchestra i Sinfonia Viva.

Zajmuje się również tworzeniem muzyki do przedstawień teatralnych, filmów animowanych, dokumentalnych i krótkometrażowych. W ramach festiwali filmowych w Polsce i za granicą, wyświetlano film animowany pt. American Dream (ze ścieżką dźwiękową jego autorstwa), którego twórcy otrzymali I nagrodę na festiwalu „Młodzi i film” (2008) w kategorii „Animacja”.

Zaś dokument zatytułowany Dzikie szczęście (Savage Joy) do którego również napisał muzykę i który był emitowany m.in. w stacjach telewizyjnych: Planete, TVP Kultura i Kino Polska. Muzyk realizował też produkcje teatralne na zamówienie m.in. Teatru Telewizji. W 2011 roku nagrał partie fortepianu i pianina do szwedzko-polskiej koprodukcji dokumentalnej pt. Harbour of Hope.

Ponadto był kierownikiem muzycznym, aranżerem i autorem muzyki ilustracyjnej do spektaklu Święty w reż. Michała Zabłockiego. W 2011 roku był kierownikiem muzycznym i autorem opracowań utworów wykorzystanych przez Telewizję Polską w Koncercie Najskrytszych Marzeń podczas festiwalu Śpiewajmy Poezję w Olsztynie.

W sezonie 2014/2015 odbył rezydencję artystyczną w Filharmonii im. M. Karłowicza w Szczecinie, jako uczestnik programu „Kompozytor-rezydent”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca, gdzie zaprezentowano trzy jego autorskie kompozycje, tj.: Relacje na akordeon solo i orkiestrę, Pogoda i Pięć rozmów na trudne tematy na kwintet dęty.

Współpracuje z wieloma wykonawcami z nurtów muzyki jazzowej i alternatywnej, zarówno jako aranżer, konsultant muzyczny, producent, jak i pianista oraz realizatora dźwięku. Na swym koncie ma m.in. pracę nad realizacją nad płyt Andrzeja Smolika i Lory Szafran (nagrodzony złotą płytą album Sekrety życia według Leonarda Cohena, którego był także producentem).

Wyprodukował także krążki wokalistki Nad Ranem i współprodukował debiutancki album Meli Koteluk pt. Spadochron, który dwukrotnie wyróżniono nagrodą polskiego przemysłu fonograficznego „Fryderyk”. Współpracował także z Miką Urbaniak, Iwoną Loranc, Anną Gadt, Rykardą Parasol, Markiem Dyjakiem, Tomaszem Wachnowskim i Afro Kolektywem. Zaangażowany w szereg projektów koncertowych.

W 2014 roku opracował na orkiestrę utwory grupy SBB, które zostały wykonane podczas koncertu zatytułowanego SBB Reunion w ramach festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu. Muzyk dyrygował wówczas Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia (gościnnie wspomaga zespół na koncertach, również jako klawiszowiec[2]). W 2020 roku w ramach swojego 50-lecia SBB powróciło do tego projektu[3].

Koncert odbył się w siedzibie NOSPR w warunkach pandemicznych, bez udziału publiczności[3]. Wydarzenie zostało uwieńczone wydaniem płyty pt. SBB & NOSPR – Z miłości jestem – live (wyd. Gad Records), która miała swą premierę 26 marca 2021 roku[3]. W 2015 roku pianista założył zespół Nash, z którym nagrał album na którym w swoich kompozycjach łączy formę piosenek spod znaku piosenki autorskiej z brzmieniem instrumentów dętych blaszanych.

Jest także autorem aranżacji na instrumenty smyczkowe i sekcję jazzową Preludiów i Pieśni Fryderyka Chopina (premiera miała miejsce w 2010 roku); opracowań piosenek Kabaretu Starszych Panów (2010) oraz symfonicznych wersji utworów zespołu Queen, wykonanych z udziałem kontratenora Artura Stefanowicza w Filharmonii im. M. Karłowicza w Szczecinie (2012).

Aranżował również utwory m.in. Krzysztofa Komedy na fortepian i kwartet smyczkowy pod nazwą Atom String Quartet dla pianisty Janusza Olejniczak oraz kompozycje Józefa Skrzeka na potrzeby widowiska 63 dni gniewu – zrealizowanego z okazji obchodów rocznicy powstania warszawskiego. Podobną rolę pełnił podczas festiwalu Stacja Kutno (2017, 2018).

W 2018 roku współkomponował i aranżował na orkiestrę kameralną i dętą oraz sekcję rytmiczną utwory do wierszy Zbigniewa Herberta w ramach rejestrowanego przez Program III PR koncertu pt. Herbert 3.0 z udziałem m.in. Justyny Święs, Wojciecha Waglewskiego, Krzysztofa Zalewskiego i Abradaba.

Brał także udział w programach dla uczniów szkół muzycznych, tj.: „Muzykoteka Szkolna” (Narodowy Instytut Audiowizualny, 2011) i „Grajkowie Przyszłości” (Czesław Mozil, 2018). W 2019 roku nakładem wytwórni Requiem Records, ukazał się pierwszy solowy album pianisty pt. Urban Residents’ Beliefs[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kamil Barański: Składy zespołu Są Gorsi. sagorsi.kamilbaranski.com. [dostęp 2023-11-14]. (pol.).
  2. ↑ Miłosz Wośko: Miłosz Wośko – fanpage. facebook.com, 2022-03-06. [dostęp 2022-03-06]. (pol.).
  3. ↑ a b c GAD Records: SBB & NOSPR – Live. kultowenagrania.pl. [dostęp 2023-11-14]. (pol.).
  4. ↑ Piotr Metz: Miłosz Wośko – Urban Residents’ Beliefs. opus-series.com. [dostęp 2023-11-14]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miłosz_Wośko&oldid=73657919”