Mesoscutellum muchówek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budowa komara. Mesoscutellum oznaczone liczbą 24
Budowa muchy. Mesoscutellum oznaczone liczbą 6

Mesoscutellum muchówek (l. mn. mesoscutella) – u muchówek stanowi element szkieletu grzbietowej części tułowia. Określane jest jako zatarczka[1], tarczka[2] lub scutellum[2][3][4].

Tarczka ta leży w tylnej części notum[3] i wchodzi w skład śródplecza[2]. Z przodu oddzielona jest od skutum szwem tarczkowym. Za tarczką leży postscutellum[2].

Mesoscutellum ma najczęściej kształt półksiężycowaty, nieco wysklepiony[2]. U komarowatych ma kształt poprzecznego płatka[3] półokrągłego kształtu, sterczącego do tyłu ponad zapleczem[5]. U lwinkowatych i Erinnidae mesoscutellum wyposażone jest w dwa lub więcej kolców szczytowych. U Celyphidae mesoscutellum tworzy kopułę przykrywającą skrzydła i odwłok[2].

Na mesoscutellum znajdować się mogą szczecinki tarczkowe środkowe, na jego bocznych krawędziach szczecinki tarczkowe brzeżne, a w tylnej jego części szczecinki tarczkowe szczytowe[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 59, 261-263, 392, 489-498.
  2. a b c d e f g Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 1 – wstępny. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1957, s. 22-26.
  3. a b c Ralph Harbach: Scutellum. [w:] Mosquito Taxonomic Inventory [on-line]. [dostęp 2015-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-31)].
  4. Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 554-555, 562, 810-811.
  5. Barbara Skierska: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVIII Muchówki – Diptera Zeszyt 9 b Komary – Postacie dojrzałe.. Warszawa: PWN, 1977.