Mateusz Górniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mateusz Górniak
Data urodzenia

4 maja 1996

Język

polski

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Mateusz Górniak (ur. 4 maja 1996 na Śląsku) – polski pisarz, dramaturg i krytyk filmowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1996[1][2][3]. Po ukończeniu liceum wyjechał z Imielina do Krakowa, gdzie podjął Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, których nie ukończył. Na UJ uczęszczał na zajęcia prowadzone m.in. przez Piotra Mroza. W 2020 został jednym z uczestników projektu Pierwsza książka prozą organizowanego przez Biuro Literackie i pracował nad warsztatem pisarskim pod opieką Adama Kaczanowskiego[2]. W 2022 przeniósł się z Krakowa na warszawską Białołękę[4]. Został rezydentem artystycznym w Nowym Teatrze[5].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Eseje i teksty krytyczne[edytuj | edytuj kod]

Teksty krytyczne i eseistyczne poświęcone kinu i literaturze publikował m.in. w „Nowym Napisie[2], „Dwutygodniku”, „Iglicy”, „Kinie”, „Kontencie”, „Małym Formacie” i „Wizjach”, a także był redaktorem „Stonera Polskiego[3][6].

Proza[edytuj | edytuj kod]

Jako pisarz debiutował powieścią Trash story, wydaną w 2022 r. i pozytywnie przyjętą przez krytykę i czytelników[3]. W 2023 roku ukazała się druga książka Górniaka, Dwie powieści ruchu.

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Jego teksty były adaptowane m.in. w Teatrze Soho[2], Nowym Teatrze w Warszawie, Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu i Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie[3][7]. W 2023 r. w Nowym Teatrze w Warszawie odbyła się premiera jego debiutanckiego dramatu Przemiany w reżyserii Grzegorza Jaremko[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Trash Story (zbiór opowiadań, 2022)[8],
  • Dwie powieści ruchu (2023)[8][9][10].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wojciech Szot, Najlepsi polscy pisarze przed trzydziestką. Nasze TOP 5 [online], wyborcza.pl, 25 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-28] (pol.).
  2. a b c d e Mateusz Górniak | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2023-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2024-05-25] (pol.).
  3. a b c d e Mateusz Górniak [online], Wydawnictwo Filtry, 24 maja 2023 [dostęp 2023-08-28] [zarchiwizowane z adresu 2024-05-25] (pol.).
  4. Anna Konieczyńska: Mateusz Górniak: Łatwiej mi pisać niż przeżywać emocje. vogue.pl, 12 listopada 2023. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  5. Mateusz Górniak rezydentem artystycznym w Nowym Teatrze. nowyteatr.org. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  6. Redakcja. stonerpolski.pl. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  7. Mateusz Górniak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2024-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2024-05-25].
  8. a b Mateusz Górniak | Nowy Napis [online], nowynapis.eu [dostęp 2023-08-28] [zarchiwizowane z adresu] (pol.).
  9. Dwie powieści ruchu. wydawnictwofiltry.pl. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  10. Katarzyna Sawicka-Mierzyńska, Jak najbardziej gorącemu nazwisku polskiego internetu wyszła druga książka? Otóż znakomicie [online], wyborcza.pl, 25 czerwca 2023 [dostęp 2024-05-25].
  11. Zyta Rudzka laureatką Nagrody Literackiej Nike 2023. instytutksiazki.pl, 2 października 2023. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  12. Finaliści Nagrody Nike 2023: Mateusz Górniak "Trash Story". tvn24.pl, 27 września 2023. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  13. Nominowani. nagrodaliterackagdynia.pl, 2023. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  14. Nagroda Literacka Gdynia. Oto nominowani. gdynia.pl, 21 czerwca 2023. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  15. Mateusz Górniak z nominacją do Nagrody Literackiej Gdynia. miastoliteratury.pl, 2023. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  16. Mateusz Górniak. conradfestival.pl, 2024. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  17. Nagroda Conrada 2023 – oto nominacje!. karnet.krakowculture.pl, 2 października 2023. [dostęp 2024-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]