Mater Dolorosa
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1590–1600 |
| Medium | |
| Wymiary |
52 × 36 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Mater Dolorosa – obraz olejny przypisywany hiszpańskiemu malarzowi pochodzenia greckiego Dominikosowi Theotokopulosowi, znanemu jako El Greco. Obraz znajduje się w zbiorach Musée des Beaux-Arts de Strasbourg we Francji.
El Greco namalował bardzo wiele wizerunków Madonny, jednakże bardzo rzadko malował jej pół-portrety. W 1600 roku ukończył bizantyjską Matkę Miłosierdzia, godząc swój własny hiszpański styl z kreteńską tradycją ikonograficzną.
Opis obrazu[edytuj | edytuj kod]
Madonna ma twarz bardzo młodej Hiszpanki, o czystym owalu zwężającym się ku brodzie, drobnych ściągniętych bladoróżowych ustach, szeroko otwartych dużych oczach i poważnym wzroku skupionym na widzu. Jej niewinność podkreśla przezroczysta biel chusty okalającej jej twarz. To spokojne pionowe ujecie wydłużonej twarzy i błękitna mantyla na głowie nawiązuje do malarstwa madonneri z rodzinnej wyspy artysty. Na wzór ikonografii bizantyjskiej wokół Madonny widoczna jest mandorla nieco zmieniona na wzór zachodni; El Greco namalował je jako łagodne białe światło wychodzące z samej Marii co nadaje jej bezcielesny wizerunek. Jej twarz jest przezroczysta, błękitnie cienie jakby przesycone światłem, biała, świetlista chusta jaśnieje również jakby własnym światłem, a biel ta kontrastując z twarzą pozostawia jej odrobinę kolorytu, który upodabnia ją choć trochę do ciała ludzkiego[1]. Przezroczystość postaci stanie się główną cechą u większości kolejnych świętych jakich namaluje artysta. Madonna ma rysy ukochanej El Greca, Jeronimy de las Cuevas.
W 1604 roku El Greco namalował drugą wersję Madonny, obecnie znajdującej się w kolekcji Muzeum Prado. Wersja ze Strasburga trafiła do muzeum w 1893 roku i była darem angielskiego kolekcjonera, Sir Charlesa Robinsona[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ A. Vallentin El Greco s. 223.
- ↑ Espagne [Musées de Strasbourg] [online], musees.strasbourg.eu [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-23] (fr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antonina Vallentin: El Greco. Warszawa: PIW, 1958.