Masteria simla
| Masteria simla | |||
| (Chickering, 1967) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Masteria simla | ||
| Synonimy | |||
| |||
Masteria simla – gatunek pająka z rodziny Dipluridae i podrodziny Masteriinae. Występuje endemicznie na Trynidadzie.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1967 roku przez Arthura Mertona Chickeringa pod nazwą Accola simla[1][2]. Jako miejsce typowe wskazano William Beebe Tropical Research Station w Simli w gminie Arima w Trynidadzie i Tobago[1][3]. Epitet gatunkowy pochodzi od lokalizacji typowej[1]. Do rodzaju Masteria omawiany gatunek przeniesiony został w 1983 roku przez Paola Marcella Brignoliego[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pająk o ciele długości od 2,9 do 3,4 mm. Karapaks jest żółtawy. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch szeregach. Oczy pary tylno-środkowej leżą nieco bardziej z przodu niż pary tylno-bocznej. Szczękoczułki mają 10 ząbków na przedniej krawędzi bruzdy i 11 mniejszych ząbków w nasadowo-środkowej części bruzdy. Sternum i odnóża u samca są żółtawe, a u samicy białawe. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Odnóża pierwszej pary samca mają golenie z pierwszym wyrostkiem prolateralnym o formie silnej i wystającej ostrogi, drugim wyrostkiem prolateralnym o formie silnej ostrogi z lekko wystającą podstawą, a trzecim wyrostkiem prolateralnym o formie dwóch kolców na wspólnej, wystającej podstawie. Nadstopia pierwszej pary samca mają spłaszczony kolec nasadowy oraz wgłębienie nasadowe. Opistosoma (odwłok) jest białawo ubarwiona. Genitalia samicy zawierają dwie spermateki, każda złożona z dwóch płatów, z których wewnętrzny ma wydłużony przewód, a zewnętrzny przewód niewyraźny; między płatami leży mały region gruczołowy. Nogogłaszczki samca mają od 2,5 raza dłuższą od cymbium goleń z grupą od 30 do 35 tylno-bocznych kolców pośrodku, tak długie jak szerokie cymbium z czterema kolcami szczytowymi oraz gruszkowaty bulbus z wydłużonym tegulum, spłaszczoną apofizą paraemboliczną i dłuższym od niej, silnie zakrzywionym embolusem[3].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek neotropikalny, karaibski, endemiczny dla północnego Trynidadu i Tobago w archipelagu Małych Antyli[3][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Arthur M. Chickering. Three new species of Accola (Araneae, Dipluridae) from Costa Rica and Trinidad, W. I.. „Psyche, Cambridge”. 73 (3), s. 157-164, 1967. DOI: 10.1155/1966/62743.
- ↑ a b Gen. Masteria L. Koch, 1873. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-22].
- ↑ a b c Victor Passanha, Antonio D. Brescovit. On the Neotropical spider subfamily Masteriinae (Araneae, Dipluridae). „Zootaxa”. 4463 (1), s. 1-73, 2018. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4463.1.1. ISSN 1175-5326.
- ↑ Paolo Marcello Brignoli: A catalogue of the Araneae described between 1940 and 1981. Manchester University Press, 1983, s. 126.