Przejdź do zawartości

Marek Antoni Stadnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Antoni Stadnicki
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Stadniccy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data śmierci

1639

Ojciec

Andrzej Stadnicki (zm. 1614)

Matka

Anna z domu Niedrzwiecka

Żona

1° Eleonora z domu Zborowska
2° Marianna z domu Dembińska

Dzieci

Andrzej Samuel, Marek Karol, Jerzy, Kazimierz Aleksander i Barbara

Marek Antoni Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. ?, zm. przed 25 marca 1639) – podczaszy krakowski w latach 1618-1639, starosta osiecki w latach 1626-1639, sędzia kapturowy krakowski w 1632 roku[1], rotmistrz wojska powiatowego województwa krakowskiego w 1620 roku[2], poseł na sejmy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W młodości wraz z bratem Mikołajem podróżował po Europie, był w Niemczech, Francji, Anglii, Niderlandach i Italii. Przebywał na uniwersytetach w Bolonii i Padwie.

W 1618 roku został wybrany posłem na sejmiku wiszeńskim. Na sejmie 1618 roku hetman Stanisław Żółkiewski wyraził uznanie dla dokonań Stadnickiego w walkach z wojskami turecko-tatarskimi pod Buszą. Stadnicki w tymże roku określał się tytułem podczaszego krakowskiego. Jesienią tego roku walczył z siłami turecko-tatarskimi. W 1620 roku ponownie posłował z województwa krakowskiego, i ponownie w latach 1627, 1629 (zwyczajnym) i 1632 (elekcyjnym). W czasie wojny polsko-tureckiej (1620–1621) został w 1620 roku wyznaczony komisarzem sejmowym przy hetmanie Janie Karolu Chodkiewiczu[3]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 16 lipca 1632 roku[4]. Był elektorem Władysława IV Wazy z |województwa krakowskiego w 1632 roku[5].

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Był synem Andrzeja Stadnickiego i Anny z domu Niedrzwieckiej herbu Ogończyk. Był bratem Stanisława, Barbary, Domiceli i Mikołaja.

Był dwukrotnie żonaty. Z Eleonorą (Leonorą) z domu Zborowską, córką Andrzeja Zborowskiego. Z drugiego małżeństwa, zawartego w 1620 roku z Marianną z domu Dembińską (córką Andrzeja Samuela Dembińskiego) miał pięcioro dzieci: Andrzeja Samuela, Marka Karola, Jerzego, Kazimierza Aleksandra i Barbarę, która wyszła za kasztelana sądeckiego Franciszka Mniszcha.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 259.
  2. Dariusz Kupisz, Wojska powiatowe samorządów Małopolski i Rusi Czerwonej w latach 1572 – 1717, Lublin 2008, s. 420.
  3. Jerzy Pietrzak, Konfederacja lwowska w 1622 roku, w: Kwartalnik Historyczny, R. 80, nr 4 (1973), s. 849.
  4. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 352.
  5. Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., s. A.