Mantle Hood
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Mantle Hood (ur. 24 czerwca 1918 w Springfield w stanie Illinois[1][2][3], zm. 31 lipca 2005 w Ellicott City w stanie Maryland[3]) – amerykański etnomuzykolog i kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował kompozycję u Ernsta Tocha na University of California w Los Angeles (1945–1950), w 1951 roku uzyskując stopień Master of Arts[1][2][3]. Następnie podjął studia u Jaapa Kunsta na Uniwersytecie Amsterdamskim, gdzie w 1954 roku uzyskał stopień doktora na podstawie pracy The Nuclear Theme as a Determinant of Patet in Javanese Music (wyd. Groningen 1954)[1][2][3]. Po powrocie do Los Angeles w 1954 roku podjął pracę na University of California, od 1962 roku na stanowisku profesora[1][2]. Od 1961 do 1974 roku kierował tamtejszym instytutem etnomuzykologii[1][2]. Prowadził badania terenowe w Indonezji (1956–1958) i Indiach (1975–1976)[1][2]. W 1976 roku został wykładowcą University of Maryland[1][2]. Gościnnie wykładał m.in. na Yale University i Wesleyan University[1][2]. W latach 1965–1967 był przewodniczącym Society for Ethnomusicology[1]. Opublikował prace The Ethnomusicologist (Nowy Jork 1971, wyd. 2. zrew. 1982) i The Paragon of the Roaring Sea (Wilhemshaven–Nowy Jork 1982), ponadto był autorem licznych artykułów i haseł encyklopedycznych[2].
Sformułował pojęcie bimuzykalności, zgodnie z którym etnomuzykolog w swojej pracy badawczej powinien wyzbyć się etnocentryzmu i uprzedzeń wobec badanej kultury, uzyskując w ten sposób jej zrozumienie i umiejętność poprawnego wykonywania utworów należących do innej tradycji muzycznej[1]. Utwór muzyczny zdaniem Hooda może mieć dla danej społeczności odniesienia pozamuzyczne wynikłe z lokalnych tradycji, jednak jego wartość jako dzieła muzycznego zależy od czynników pozaetnicznych i ponadnarodowych[1]. Zadaniem badacza powinno być odkrycie norm rządzących danym stylem muzycznym, które mogą wypływać z różnych źródeł i dotyczyć każdego elementu utworu muzycznego[1].
Skomponował m.in. poemat symfoniczny Vernal Equinox (1955), Trio na instrumenty dęte drewniane (1950), 6 duetów na sopran i flet prosty (1954), ponadto szereg utworów na fortepian[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 290. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1606. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d Mervyn McLean: Pioneers of Ethnomusicology. Coral Springs: Llumina Press, 2006, s. 163. ISBN 1-59526-596-1.