Ludwik Dobrzyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Dobrzyński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1941
Asino (b. ZSRR)

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 2022
Warszawa

Profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka doświadczalna ciała stałego
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski Wydział Matematyki i Fizyki

Doktorat

1969 – fizyka doświadczalna
Instytut Badań Jądrowych

Habilitacja

1975 – fizyka doświadczalna
Instytut Badań Jądrowych

Profesura

27.12.1991[1]

Nauczyciel akademicki
Instytut

Narodowe Centrum Badań Jądrowych

Stanowisko

Profesor zwyczajny

Okres zatrudn.

1963–1983, 1997–2022

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski - Filia w Białymstoku/od 1997 Wydział Fizyki Uniwersytetu w Białymstoku

Stanowisko

profesor od 1991

Okres zatrudn.

1983–1997 filia UW, 1997–2011 UwB

Uczelnia

Uniwersytet im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii

Stanowisko

profesor

Okres zatrudn.

2012–2014

Dziekan Wydz. Matematyczno-Przyrodniczego filii UW w Białymstoku
Okres spraw.

1990–1993

Dziekan Wydziału Fizyki Uniwersytetu w Białymstoku
Okres spraw.

2007–2008

Następca

Eugeniusz Żukowski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) Medal Komisji Edukacji Narodowej
Strona internetowa

Ludwik Dobrzyński (ur. 27 stycznia 1941 w Asino (b. ZSRR)[2], zmarł 11 stycznia 2022 w Warszawie[3]) – polski fizyk, profesor doktor habilitowany nauk fizycznych, specjalista w zakresie metod jądrowych fizyki ciała stałego i wpływu małych dawek promieniowania jonizującego na organizm.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

  • W roku 1964 ukończył studia na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego[2]; praca magisterska: „Badania ruchów jonów amonowych w roztworach stałych”.
  • Doktoryzował się w roku 1969 w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku; tytuł rozprawy „Badania rozkładów wewnętrznego namagnesowania w stopach Co-Fe” (promotor: prof. Jerzy Kociński).
  • Stopień doktora habilitowanego otrzymał w roku 1975 w Instytucie Badań Jądrowych na podstawie rozprawy „The Fourier Analysis of Magnetic Form Factors of Some 3d FCC Alloys”.
  • W roku 1991 otrzymał tytuł profesora fizyki.

Zainteresowania naukowe[edytuj | edytuj kod]

Jego zainteresowania naukowe obejmowały: rozpraszanie neutronów, magnetyzm, spektroskopię mossbauerowską i komptonowską, metody bayesowskie i metodę maksymalnej entropii, wpływ małych dawek promieniowania jonizującego na organizm[4][5].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Naukowe[edytuj | edytuj kod]

  • ok. 280 oryginalnych prac opublikowanych w czasopismach głównie zagranicznych, włączając Phys.Rev.Letters and Phys.Rev.,
  • monografia (podręcznik akademicki) L. Dobrzyński, K. Blinowski, „Neutrons and Solid State Physics”, Ellis Horwood (1994)[6],
  • rozdział w monografii „X-Ray Compton Scattering”, po red. M.J. Coopera i in., Oxford University Press (2004), pp.188-211.,
  • redaktor i współautor monografii „Zarys Nukleoniki”, PWN, Warszawa, 2008

Popularnonaukowe[edytuj | edytuj kod]

Współautor:

  • internetowych stron edukacyjnych Instytutu Problemów Jądrowych, plakatów,
  • broszur popularno-naukowych[7][8]: - „Spotkanie z promieniotwórczością”, Świerk 2005 i 2010, - „Słońce na Ziemi. Energia termojądrowa ante portas”, Świerk 2011, - „Energetyka jądrowa: Spotkanie pierwsze”, Świerk 2012 (również w jęz. ang.) – „Energetyka jądrowa: spotkanie drugie”, Świerk 2014 (również w jęz. ang.) – „Paving the way to Generation IV Reactors”, Świerk 2016.

Szczególne aktywności[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2014), Krzyż Zasługi (2003, 2014), Medal Uniwersytetu w Białymstoku (2011), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2010), Medal im. Andrzeja Sołtana (2005), Złota Odznaka „Zasłużony Białostocczyźnie” (1996), Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (1994) oraz liczne nagrody Rektora i Prorektora Uniwersytetu Warszawskiego oraz Rektora Uniwersytetu w Białymstoku.

Udział w stowarzyszeniach naukowych[edytuj | edytuj kod]

od 2002 r. członek delegacji polskiej na posiedzenia Komitetu UNSCEAR[12][7](Komitet Naukowy Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Skutków Promieniowania Jądrowego) i jej wiceprzewodniczący (od 2009); Członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 2017); Członek Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk (1987–1993); Przewodniczenie Komisji Metod Jądrowych w Fizyce Materii Skondensowanej w Radzie do Spraw Atomistyki Państwowej Agencji Atomistyki (2005-2008); Członek Komitetu Redakcyjnego Physica Scripta[12] (2005–2014); Członek Komitetu Programowego XIX Kongresu Międzynarodowej Unii Krystalografii, Genewa (2002) oraz Konferencji Generalnej Oddziału Materii Skondensowanej Europejskiego Towarzystwa Fizycznego, CMD24, Edynburg (2012); Nominacje do Konkursu Serwisu Nauka w Polsce PAP (2012, 2013).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]